Van de drup in de regen…

Het begon met de retrodag in de kringwinkel. Het lief zag een keukenkast staan en zei: “kijk daar, dat vind jij vast een prachtige kast”. Ik draaide, ik keek en ik was op slag verliefd.

Ik was in die tijd druk bezig met het dromen van een ingerichte kelder-aan-de-tuin en plots zag ik het helemaal voor me. Een toffe keukenkast in de kelder, een schuifdeur in plaats van het vervallen raam en dan een hele zomer zalig vertoeven op mijn overdekt terras en tuin. Argh <3

Ik kocht de kast, vulde wat papieren in en een week later zou ze dan geleverd worden. Het was nogal een chaotische periode want we gingen bijna naar Florida, niet lang daarna ging ik ook nog naar Marrakesh dus van timing kon het eigenlijk wel wat beter.

Maar dus: de kast werd geleverd, lees: binnengeduwd in mijn hal en dan was het aan ons. Oei. Kuch. Shit. Fuck. Hoe krijgen wij dat ding in godsnaam in de kelder? Turns out: niet. Omdat ik bijna ging vertrekken en dat niet wou doen met een gigantische keukenkast in mijn inkomhal, kreeg de kast een tijdelijke plaats in de ruimte naast de keuken….en werd ik verliefd op alle opbergruimte die hij met zich meebracht.

…En dus dacht ik na over hoe tof het zou zijn om zoveel meer opbergruimte te hebben.
En dat die kast toch eigenlijk te mooi was om in een kelder te staan.
En dat ik die schouw ooit toch wel’s weg wou doen, omdat ze eigenlijk kapot was.
En dat dat toch wel zou meevallen, zo’n schouw uitbreken?

En zo stond ik enkele dagen voor vertrek naar Marrakesh plots in deze situatie:

again: Argh! Fuck! Shit. Totale chaos, stof en vuil overal.

Mooi voorbeeldje: “kleine onderschatting”. Ik had niet eens echte werkkleding aan…
De schouw bleek maar liefst 1400 kilo aan stenen te bevatten (die ik dus eigenhandig naar ‘t containerpark gesleurd heb) en het lek dat ik eerder al gespot had in mijn dak, bleek erger dan gedacht.

Van de drup in de regen dus, want daardoor liepen alle werken vertraging op (we moesten wachten op een dakwerker) waardoor ik nu maanden later nog altijd in een onafgewerkte keuken zit en er na elke werkfase stof ligt in heel mijn huis.

Not cool dus. Ik word er echt zot van. Maar binnenkort, als het af is….dan ga ik dus zo content zijn met al mijn opbergruimte en mooie nieuwe keukenkast. En dan maar hopen dat ik een volgende keer zo’ n dingen wat meer doordenk, want dit was weer een klassiek voorbeeld van mijn impulsief zijn vrees ik.

Oh en wie een sneak Peak wil, kijk maar hoe mooi: