Juli loopt ten einde, bijna een hele maand thuis geweest en wat was dat een zaligheid.
Na enkele hele zware maanden, snakte ik naar wat vrije tijd en positieve momenten. Ik kreeg alles waar ik van droomde en meer!
We begonnen de vakantie met een overnachting in de tent in eigen tuin. Een belofte die al meeging van vorige zomer, dus dit jaar namen de koe bij de horens. Daarna trok ik 4 dagen naar Werchter om dan op maandag mijn negenjarige dochter te vieren. Negen begot, What the hell?
Ik genoot mega van de vrije tijd thuis, rommelde de kelder verder op, keek naar de matchen van de Rode Duivels en deed van gezellige avonden met vrienden.
Ik ging voor t eerst helemaal alleen met de meisjes op kampeertrip en we hadden een geweldige tijd in ons natuurhuisje.
Daarna hadden we een paar dagen werkmannen in huis en wij vluchtten een dagje naar Walibi met mijn metekindje en haar gezin om daarna thuis te komen in een huis met een echte nieuwe slaapkamer erbij! 
Het afwerken van die laatste kamer is een werk van zweet, bloed en veel tranen geweest. Jaren lang leek er een vloek te liggen op alles wat in die kamer moest gebeuren (met als dieptepunt de Dakwerker die met een half gestript dak en onze centen van de wereld verdween (en die ondertussen in den bak zit, las ik in de krant). Maar nu is ie dus af, en ik ben zo gelukkig dat ik er mijn intrek genomen heb! Het enige wat nog moet gebeuren is een muur behangen, maar dat is iets boor augustus. 
Na maanden vol verdriet en in de put zitten, vond ik eindelijk weer wat goesting en tijd om mij op het lezen te storten. Ik kon eindelijk weer wat boeken van Mn lijst strepen. Zalig zo verdwijnen in een goed verhaal.
We genoten kei hard van het trage leven. Laat ontbijten, naar de Stadsakker slenteren en daar kiezen wat we die dag gaan eten. Oh ik zou er aan gewoon kunnen worden.
En dan moest het hoogtepunt nog komen: een paar dagen in Berlijn (met als hoogtepunt een optreden van Jack Johnson op een prachtige locatie) ik werd meteen verliefd op deze geweldige stad vol hippe, toffe buurten, winkeltjes, ontbijtplekken, cafeetjes en restaurants. Daarover later meer!
Ik had meteen door: hier kom ik nog terug!
…maar nog belangrijker, ik besefte voor het eerst sinds heel lange tijd: I am ok….
… en alsof dat allemaal nog niet genoeg was, vertrokken we recht vanop de luchthaven meteen met de auto richting Frankrijk voor een week vol: zwemmen, lezen, chillen, spelletjes spelen en genieten met de familie. 
Ja, Juli 2018, dat is er eentje om in te kaderen…. we zijn gigantische gelukzakken en beseffen dat maar al te goed.