Binnenkijken in mijn crib: Retro love a gogo!

Mensen die hier al even meelezen weten dat ik een grote kringwinkel en rommelmarkt fan ben. Al jaren verzamel ik mooie spulletjes die ik liefdevol een tweede thuis geef. De laatste maanden heb ik veel veranderd in Mn huis en plots lijkt het dat alle puzzelstukjes in elkaar vallen en alles zijn eigen plekje krijgt. Zalig vind ik het!

Voor de geïnteresseerden: een kleine blik in mijn crib en dan vooral van enkele leuke retro hoekjes en vondsten.

Mijn nieuwste projectje: de gang, met een prachtig gang element dat ik scoorde op de retrodag. De spiegel hangt er al enkele jaren.

  

Mijn geliefde, prachtige piano, die sinds enkele maanden eindelijk tot zn volle recht komt met een plekje in de living. Gekocht op 2 de hands.be van mensen die het ouderlijke huis leeghaalden. De piano stond al tien jaar ongebruikt in het huis dus het was een kleine gok om hem te kopen. Na zoveel jaar had het kunnen zijn dat hij niet meer te stemmen viel, gelukkig bleek ie in top staat. Voor 100 euro kan je al’s een gok nemen natuurlijk. Zeker voor een pareltje als deze. Tis een bijzonder model want ik kan hem ook gewoon dichtklappen en dan zie je gewoon een kast. Zoveel hartjes voor mijn piano!

Over mijn plantenhoekje en vintage roltafeltje vertelde ik hier al. Ik kocht het voor letterlijk geen geld in de kringwinkel.

Afgelopen weekend kon ik het plantenrekje van mijn dromen toevoegen. Ik zocht er al super lang achter en via Facebook kwam ik op dit pareltje terecht. Nieuw-samengestelde retro, want de verkoper is een jonge kerel die oude huizen leeghaalt en de inboedel opkoopt. Ook oude schoolgebouwen haalt hij leeg en daar komt hij vaak oude retro tafeltjes en bureautjes tegen. Die zijn vaak beschadigd, maar toch nog te mooi om weg te gooien. De mooie stukken herwerkt hij dus tot prachtige plantentafeltjes. Heerlijk toch!? Ik ben echt super blij met mijn nieuwste aanwinst!

Een paar maanden geleden begon ik verwoed op te ruimen en de grote kasten waar mijn living vol mee stond, raakten steeds leger. Ik besloot er all the way voor te gaan en verving de grote, praktische Ikea kasten door de kasten van mijn dromen. Een mooie boekenkast die ik ooit in Vilvoorde op de kop tikte tijdens de retrodag en die eerst op Jools haar kamer stond en een tweede prachtige secretaire waar ik instant verliefd op werd toen ik in Mechelen bij My Ex Boyfriend binnenstapte. Liefde of het eerste gezicht. De kast kan dus open en dan heb je een soort van bureautje.

 

De prachtige dierenkop er boven kocht ik in 2014 al toen ik naar de grootste en beroemdste rommelmarkt van Europa ging in Lille. Een hele dag zeulde ik met het dierenhoofd rond in de eindeloze straten vol kraampjes. Bloed, zweet en tranen kostte het mij en pas dit jaar kreeg het dier zijn verdiende ereplaatsje. Prachtig vind ik hem….De plant rechts op de kast is helaas overleden, maar voorlopig heeft ie de weg naar de vuilbak nog niet gevonden, gelieve te negeren dus. Dank u!

Het enige nadeel van al die mooie, retro kasten is dat de kinderen niet echt meer een plekje hebben voor hun speelgoed. OOPS…Soms wat vervelend, maar al bij al lukt het echt wel. Een deel van het speelgoed staat nu op de slaapkamers en alle gezelschapsspelletjes staan in de kelder. Het enige wat nog in de woonkamer ligt is het knutselgerief (stiften, papier, verf….) in de boekenkast en alles wat in deze mooie bak past.

De bak kocht ik ooit ergens op een rommelmarkt op vakantie in Frankrijk. De Fisher Price trein erin is één van de toppers in ons huishouden. Ik sprokkelde hem bij elkaar op verschillende dagen in de Kringwinkel. Een paar wagonnetjes per keer. De kinderen spelen er ongelooflijk veel mee.

Op de boekenkast in de living prijken alweer enkele schatten van op de retrodagen. Mijn prachtige Toekan lamp die ik ooit in Tienen op de kop kon tikken voor 16 euro. Hij stond ergens helemaal onder in een rek verstopt toen ik hem van aan de kassa in het zicht kreeg. Zelden was ik zo blij met een retrodagbuit. Sneeuwwitje en haar dwergen zie je ook vaak op de retrodagen, al durven de prijzen er voor de laatste jaren schandalig buitensporig zijn. Ik hou het dan ook op sneeuwwitje en één dwerg. Goed genoeg voor mij….
 

In Sint Truiden kon ik vorig jaar een prachtige metronoom op de kop tikken. Ik was er meteen verliefd op en adopteerde hem met veel plezier. Helaas is hij een keer gevallen en is er een stukje uit….

Voor ik aan de retro restyling van mijn living begon, had ik het plezier mijn omgebouwde veranda/ extra living aan de keuken in te richten. Het is daar dat ik voor t eerst 100% mijn goesting kon doen en ik was dan ook dolgelukkig met mijn prachtige blauwe zetel en mijn eerste, echte retro kasten. Ik zag ze bij Huis van Marcel en zodra ik ze zag, kon ik ze niet meer uit mijn hoofd zetten. Ze passen dan ook perfect in de ruimte en ik vind dat ze veel meer opbergruimte hebben dan ik ooit kon dromen. Voor t moment zitten ze een beetje vol gepropt, daar wordt aan gewerkt.

Ze bieden plaats aan de meeste van mijn healthy kookboeken, mijn polaroid collectie (die ik echt gebruik) en in de barkast zit een groot deel van mijn pastel servies.

 

De schilderijtjes vond ik ook in de kringwinkel, op twee verschillende momenten en toch passen ze perfect bij elkaar vind ik.

Op de kast aan de andere kant van de ruimte staat mijn mooie kuikentje dat ik voor geen geld kocht in een klein winkeltje in Maastricht en een reclamebord van op de zolder van een familielid. Ook de andere reclameborden kon ik zo adopteren. De oude radio vond ik bij mijn overleden nonkel op zolder en na wat gepruts en opkuiswerk kregen we hem zelfs aan de praat. Hoe zalig is dat?

Op de overloop in de gang verzamel ik mijn religieuze beelden. Vraag mij niet waarom, maar ik vind dat iets hebben. Ook de fotokader met “Linda” staat op die kast. Het verhaal van Linda is super cool en vertel ik later nog’s, want ik merk nu pas dat dit verhaal nog geblogt is en het is te cool om niet bij te houden in de familie geschiedenis 🙂

 

In de trappenhal hangen een hoop kadertjes, zowel foto’s van onszelf, als oude exemplaren. Zo ook mijn prachtige Jezus en Maria die mijn nicht vond op de zolder van het huis dat ze kocht. Gelukkig dacht ze aan mij en sindsdien hangen ze hier in de gang. De kleuren zijn in t echt wel véél mooier dan op foto, dat moet je maar gewoon van mij geloven.

   

Er hangen ook enkele oude kaders met overleden mensen op. De man met de snor is bijvoorbeeld Frans Claes, de grootvader van mijn vader. Na een kleine rondvraag blijkt hij in de jaren 50 op redelijk jonge leeftijd overleden te zijn. De kader er onder toont een mooie vrouw, maar ik ben nog aan het onderzoeken of zij ook familie is of gewoon een vreemde. Een aantal kaders komt namelijk van op familie zolders, andere van op de zolder van dit huis of van op rommelmarkten. Sinds kort ben ik aan het uitzoeken wie nu weer wie was, want eigenlijk vind ik dat soort verhalen super cool. Ik hou van die oude foto’s en dan zeker die met familieportretten er op.

Voila, dat was het dan, de plekjes die ik op foto heb. Vorig jaar scoorde ik nog een prachtige slaapkamer op de retrodag. 75 euro voor een prachtig bed, grote kleerkast, twee nachtkastjes en een super mooie commode met spiegel. De slaapkamer en de andere hoekjes zijn misschien voor een andere keer.