#hetisingewikkeld

19 september, eindelijk over de helft van de maand. Wat tel ik af.
September dat is geen gemakkelijke maand hier. Een maand om snel te vergeten wat mij betreft.

Een nieuwe school, een nieuwe start.
Niet alleen op school, maar ook in ons leven.

Een jaar geleden namen we een moeilijke en harde beslissing.
We namen onze tijd om na te denken, om te wennen, om een plan te maken.
#hetisingewikkeld gewijs leefden we een jaar samen… apart.

Niet altijd gemakkelijk, maar we vonden het belangrijk om niets overhaast te beslissen.
Om een plan te bedenken dat goed was voor ons allemaal. Om de schade zo veel mogelijk te beperken.

Tot het tijd was om de meisjes in te lichten. Tijd om het echt te maken. Tijd om verder te gaan.
September dus.

Een moeilijke periode. Met veel zorgen en stress.
Met verdriet en tranen.
Gelukkig niet met ruzie, zelfs geen verwijten.
We gaan verder. Niet meer als koppel, wel als vrienden.
We blijven samen ouders van. Dat staat voorop.

September dat is in mijn cocon kruipen, mijn wondes lekken, mij terug trekken.
Om er hopelijk ooit terug uit te kruipen. Waarschijnlijk eerst met knikkende knieën en wiebelende benen. Maar ooit terug sterk en hoopvol. Maar nu nog even niet dus.