…En ja, het moest er van komen natuurlijk. Onze allerlaatste dag in het land van mijn dromen. Daar was ie dan….
De dag begon rustig: de laatste bagage inpakken, ontbijten in het hotel en uitchecken. Daarna deden we nog een klein rondje in Surry Hills waar de ene vintage winkel naast de andere ligt. Ik scoorde nog een mooie vintage pull en dan was het tijd om op de shuttle bus te stappen. De terugvlucht verliep duizend keer beter en vlotter en makkelijker dan de heenvlucht en daar was ik enorm dankbaar voor. De kinderen sliepen veel en goed (er waren minder strenge airhostessen, dus we konden weer ons systeem toepassen van één kindje op dekens en kussens op de grond en een ander op de zetel) en ook wij sliepen af en toe enkele uurtjes. Daarnaast kon ik mij goed bezig houden met de geweldige HBO serie Divorced, maar dat las je hier al natuurlijk.
Ook de aansluiting in Hong Kong verliep vlot en voor we het wisten stonden we veilig en wel in Amsterdam en nog enkele uurtjes later, rond 9u smorgens gewoon thuis in onze living. Moe, maar niet kapot, we hadden erger verwacht. Om 16u30 viel Ellis wel in slaap en we kregen haar met geen wil in de wereld nog wakker. Rond 17u30 legden we de kinderen dan maar in bed en ze sliepen redelijk vlot het klokje rond. De dagen erna waren we vroeg wakker, maar nooit middenin de nacht, ook dat was beter dan verwacht.
Op maandag gingen we weer naar school en terug aan het werk en eigenlijk viel dat voor iedereen heel goed mee. Want zoals dat altijd gaat, lijkt het na enkele uren alweer alsof je nooit weggeweest bent. We kijken allemaal terug op een geweldige, unieke ervaring en kunnen Australië alleen maar aanraden.
Een praktisch overzicht volgt volgende week nog en dan keert Mijn Kwintessens terug naar zijn gewone doen. Geen reisblogs meer, maar gewoon het gewone leven. Het kan niet alle dagen feest zijn zeker? Hopelijk vonden jullie het fijn de verslagjes te lezen, ik vond alle mailtjes en reacties op sociale media alvast heel tof, dus bedankt daarvoor.