Blèh!
Hoofdpijn, spierpijn.
Kort lontje.
Boos, verdrietig, in de war.
Stress, onzekerheid, weinig tot geen hoop.
Een knoop in mijn maag. Alweer. Nog steeds.
Ik zie het even niet, ik weet het niet meer.
Te lang, te veel.
Wat nu?
Veel vragen, geen antwoorden.
It sucks….
En dus stort ik mij op gezonde baksels (al 1,5 week alleen maar gezonde- maar super lekkere- dingen in de boekentas!), probeer ik zoveel mogelijk buiten te komen (fietsen, wandelen, buitenlucht) en bereid ik mij voor op wat komen gaat. Ik probeer een plan op te stellen, ik droom, ik hoop. Ik hou vol, bijt door. En aftellen, doe ik ook ja (nog 79 dagen!).
Soms wou ik dat er een fast forward knop was. Maar er zit niets anders op dan de dingen dag per dag te nemen zeker?
Die fast forward knop, ik ben er ook naar op zoek. Laat het mij weten als je hem gevonden hebt ;-). Hopelijk voel je je snel beter.
Veel goeie moed, ik duim met mijn beide duimen én mijn grote tenen!
Heel veel goeie moed! Soms wou ik hier ook een fast forward knop hebben, dus mocht je er ergens eentje vinden, dan hoor ik dat graag 😉