Reiskriebels: knoop doorgehakt!

Halleluja. Wat een zware bevalling was dat zeg.

Het begon al in Canada. Daar, in onze mobilhome, in één of ander bos wist ik dat onze reiskriebel weer wakker gemaakt was en dat het moeilijk ging zijn hem nog te negeren. We hoopten bij thuiskomt genoeg te kunnen sparen om in 2017 een volgende grote reis te kunnen maken.

Een half jaar geleden besloten we beiden op het werk te vragen wat de mogelijkheden waren voor een langere afwezigheid (we hoopten minstens 5, max 7 weken weg te kunnen gaan). We kregen beiden een GO en ook op school reageerden ze positief. Een eerste start was dus genomen.

Maar waar zouden we naar toe gaan dan?
We droomden van Nieuw-Zeeland. Al snel bleek dat echt onbetaalbaar te zijn. Zeker voor zo’n langere periode liepen de kosten al gauw hoog op. Nieuw-Zeeland heeft een relatief kort hoogseizoen en moet het daar dus volledig van hebben. Vandaar dat de prijzen veel hoger liggen dan pakweg Australië.

Plan B dus: Australië. Een droombestemming, want ooit had ik al het geluk om er drie maanden rond te trekken. Vandaar dat het een plan B was, want ik heb er eigenlijk al héél veel gezien en gedaan, maar ik had er vooral de tijd van m’n leven. Ik droomde er sindsdien altijd van om er ooit terug te gaan. We zochten wat dingen op, vergeleken prijzen…en kwamen alweer op hoge prijzen uit.

Plan C: Patagonië ofte Chili/Argentinië. Lijkt ons super mooi, ik heb er familie wonen dus zou de kosten kunnen drukken door daar te verblijven.  Heel cool, maar niet in mijn top 3 van favorieten…. Ooit gaan we dit zeker doen, maar niet nu dus….

Plan D: Costa Rica stond al lang hoog op mijn lijstje: mooie natuur, coole dieren, prachtige stranden. Ik zocht vliegtickets op en die bleken de helft te kosten van de tickets naar Australië. We zochten een organisatie die voor ons een reisplan uitwerkten en werden verliefd. Wat een coole bestemming!!! Toch bleef er iets knagen. Costa Rica ziet er geweldig uit, maar kan je makkelijk doen op een kortere trip van 2 a 3 weken. En ja, je kan er ook 5 zalige weken doorbrengen, maar toch had ik zo’n beetje het now of never gevoel. Wie weet wanneer we allebei nog’s in de luxe positie zitten waarin we allebei zo lang vrij kunnen krijgen? Moeten we er niet alles uithalen wat er in zit?

We besloten Australië terug van onder het stof te halen en te zoeken naar manieren om de kosten te drukken. So what als we in een tent of hostel zouden moeten slapen. We zouden wél nog altijd in ons droomland zijn, dus beter zo dan niet, toch? We besloten de Costa Rico organisatie te mailen dat we afzagen van hun plan omdat we toch zouden proberen Australië betaalbaar te maken. De man werd laaiend enthousiast en vroeg ons of hij ook voor Australië een reisplan mocht opstellen voor ons. Ik zei hem dat dat altijd mocht (gratis en voor niets), maar dat we het toch zelf zouden doen. Gelukkig was hij zeer overtuigend, want hij kwam met een wel heel straf voorstel af. Dankzij hun samenwerkingen kon hij een zéér straffe camperprijs voorstellen én dankzij zijn goed advies (kunnen jullie nog één dag vroeger vertrekken?) kon er nog’s zomaar 1000 euro van de camperprijs af. We wikten en weegden. We hoorden dat we best wel wat centen terugtrekken van de belastingen dit jaar, we dachten van YOLO en schraapten bij elkaar wat we konden. En dus hakten we een knoop door.

En zo komt het dus dat ik veel sneller dan ooit verwacht (of durven dromen) terug kan gaan naar mijn zo geliefde Australië. Zeven weken bleek niet haalbaar, maar vijf zalige weken wel. Kerst in de zon. oudjaar aan de andere kant van de wereld. Melbourne, Sydney, Tasmanië,….Wat een zalig vooruitzicht.

Wij gaan alvast in aftelmodus. #arewethereyet?
Voor meer reisverhalen en tips in binnen- en buitenland: check zeker mijn Op Reis pagina.