‘T is gebeurd…Jools is afgezet op haar boerderijkamp en daar stonden we. Op enkele minuten tijd, van vijf naar drie. Het is nu al duidelijk dat ik nooit een dol enthousiaste kampmoeder zal zijn. Twintig keer per dag denk ik aan haar. Zou ze content zijn? Zou ze bang zijn ‘s nachts? Zou ze ons missen? En vooral: IS HET AL VRIJDAG??!!!
Het afzetten ging trouwens bijzonder vlot. Lang leven de blije BFF <3
Maar dus, wij maken er maar het beste van. Na het afzetten checkten we in in een hotel in Brugge. Vandaag mocht Ellis dan kiezen wat we gingen doen. De opties waren: een bezoek aan Brugge (wat we voor de overtuigingskracht ‘de prinsessenstad’ noemden), een bezoek aan het dinopark in Middelkerke of een namiddag aan zee om te zwemmen en surfen. Ik wist met 100% zekerheid dat ze de laatste optie ging kiezen en ik kreeg gelukkig gelijk. In de voormiddag wandelden we rond in Brugge, waar we per toeval op de jaarlijkse processie botsten. Ellis keek haar ogen uit.
Daarna zochten we ons suf naar een parkeerplekje in Knokke (toevallig het dichtste bij) en net toen we het wouden opgeven, reed er iemand weg! OEF dus.
Ellis, ons zeebeest leefde zich uit en bewees dat ik gelijk heb door haar altijd een stoere surfgirl te noemen. Ze zette haar eerste stapjes op een plank.
Zalig zomerdagje dus! Eindelijk beetje echt vakantiegevoel. Hoera!
Duimen jullie mee dat het snel vrijdag is? Tips over “hoe overleef ik het eerste kamp van mijn kind” zijn ook welkom. Tenzij de tip is: bezat u elke avond 😉
Hier waren er 2 tegelijk op kamp… Veel dingen plannen op de avonden. Eens iets gaan drinken bvb, dat hoeft niet bezatten te zijn ?. Eten klaarmaken voor in de diepvries. Een fietstochtje maken. Dat ene gerecht klaarmaken dat echt veel tijd in beslag neemt. Administratie in orde maken, kasten uitkuisen, ruiten kuisen, … Veel aftelgenot! Als je hen dan eindelijk terug ziet, ongelooflijk gevoel!