Van goede voornemens tot een project. Wie doet mee?

Het lijkt wel een trend. Steeds meer mensen houden het dit jaar simpel met de nieuwe voornemens.  Op steeds meer blogs kan je het lezen: Geen grootste, spectaculaire plannen. Gewoon meer blij en content zijn met wat er is en meer genieten van de kleine dingen. Ook bij mij is de klik er langzaam aan gekomen. Neen, ik ga niet voor de zoveelste keer mijzelf wijsmaken dat het dit jaar plots allemaal gaat gebeuren. Dat alles plots anders en beter zal worden. Dat ik ineens magisch de tijd en energie ga vinden om 3 keer per week een uur te sporten. En alleen nog super gezond te eten. En veel minder online ga zijn. En veel meer tijd ga hebben om alleen nog te doen wat ik leuk vind. En dus is mijn motto voor het nieuwe jaar: Keep it real! Stel doelen die realistisch zijn.

Ik verplicht mezelf niet  meer om vanaf nu 3 keer te gaan sporten. Want nog voor de eerste week om is, is mijn goede voornemen meestal al gesneuveld. Want ik ben moe, of ziek, of er is een feestje van het werk…. Ik beloof mezelf alleen maar dat ik mijn best ga doen. En ik besef dat iets doen altijd beter is dan niets doen, hoe klein de inspanning ook is.

En dus stel ik realistische doelen. Ik wil gewoon meer gaan bewegen, in welke vorm of intensiteit dat ook is.  Ik blijf mij verder verdiepen in het gezonder en bewuster eten. Ik ga proberen om meer buiten te komen. Zonder er meteen strakke deadlines of schema’s op te plakken.

Ik ga in 2016 blijer worden. Ik ga aan mijn energie werken. Ik ga meer leuke dingen doen. Ik ga goed voor mezelf zorgen. Ik ga appreciëren wat ik allemaal wel heb.
Ik ga mezelf terug proberen vinden.

Want ook dat ligt aan de basis van mijn probleem. Soms weet ik het allemaal gewoon niet meer. Toen ik twee jaar geleden  van dichtbij geconfronteerd werd met elke moeder’s grootste nachtmerrie veranderde er iets bij mij. Ik die altijd positief en optimistisch was. Die geloofde dat er altijd wel een goede kant in het leven was en dat alles voor een reden gebeurd, stond plots oog in oog met iets verschrikkelijks onrechtvaardig. Verschrikkelijk oneerlijk en verdrietig ook. En niets wat wij deden kon er iets aan veranderen. Die machteloosheid verlamde mij soms. Ze maakte dat ik even echt verloren was. Alsof ik mezelf moest heruitvinden. Dat, en vele andere zaken; zorgden er voor dat 2015 niet meteen mijn vrolijkste was.

In 2016 wil ik mij minder zorgen gaan maken en daarvoor heb ik een plan opgemaakt. Een project op poten gezet, zo u wil.
Ik ga meer bewegen, minder doelloos tv-kijken, meer energie zoeken (en hopelijk vinden), meer leuke dingen doen. De dingen zelf in handen nemen en bewust op zoek gaan naar klein geluk.

Als ge wilt: feel free to join me.  Er is zelfs een hashtag (#projectgelukszoeker). Ik zal zo veel mogelijk tips & tricks delen hier. Wie weet hebt ge der ook iets aan. Ik hoop het alvast van harte.
Are you in?