Vancouver, dag 2!
De eerste nacht (en de jetlag) vallen op het eerste zicht al bij al mee. Rond 17u30 viel Ellis plots in een diepe slaap en dus legden we beide kinderen maar in bed. Rond 2u werd ik wakker en niet veel later hoorde ik ook de meisjes praten in bed. Ik besloot mij tussen hen in te leggen (leve kingsize bedden) en kon hen nog een tijdje stilhouden. Toch was het heel duidelijk dat we alle drie klaar wakker waren. Even opstaan en iets doen, leek mij beter dan rusteloos te blijven liggen.
Beetje kleuren in bed, springen op het bed, iets kleins eten en een tasje melk. Rond 3u30 gingen we terug slapen. Jools viel redelijk snel weer in slaap, Ellis bleef maar woelen. Maar de volhouder wint en na een tijd vielen ook zij en ik weer in slaap. Rond 6u was ik dan weer klaarwakker, maar aangezien ik gegijzeld lag tussen twee warme kinderlijfjes bleef ik maar liggen. Om 7u werd Jools wakker en slopen we het bed uit. Samen gingen we ontbijt halen en Ellis sliep nog een uurtje verder. Rond 8u maakten we ook haar wakker, dus al bij al een goede nacht.
Deze eerste dagen proberen we het wat relaxt te houden en dus deden we een eerste verkenningsronde van Vancouver. We namen een taxi naar Canada place en bewonderden het uitzicht.
Het was hier helaas een bewolkte dag en de regen viel met momenten met bakken uit de hemel. Onze eerste Canadese aankoop was dan ook twee paraplu’s. Maar we lieten ons niet doen en zetten dapper verder.
We wandelden via gastown naar Chinatown en bezochten een prachtige Chinese tuin. De key to succesvol citytrippen met kleine kinderen (zeker in de regen) is regelmatig stoppen. Vancouver barst gelukkig van de gezellige koffiehuisjes en Starbucks, dus pauzeren is geen straf. Om de zoveel tijd kom je ook een speeltuin tegen en ook daar laten we hen altijd even los. Voor de kinderen is de halve stad ook een “parkoer”, zoals ze dat kennen van in de gymclub. Ze klimmen op alles wat mag, zoeken hun evenwicht en springen van hoogtes.
Ik verbaasde mij over de energie die ze hadden en kan alleen maar hopen dat de complete jetlag dus wegblijft (al vrees ik dat het ergste zal komen bij thuiskomst). Toen we Ellis bestoeften dat ze zo flink was en al heel de dag zo goed gewandeld had, zei ze super fier: “ja, dat was mijn verrassing voor jullie. Ik heb dat helemaal zelf uitgedacht. In Canada ging ik flink stappen en niet zeuren”. Ze had de afgelopen weken inderdaad al regelmatig aangekondigd dat ze een verrassing had voor ons in Canada, dus hopelijk houdt ze haar goede voornemens vol 🙂
Op de terugweg namen we de watertaxi en die zette ons zo goed als voor ons appartement af. Voor ons iets vrij simpel, maar voor de meisjes een hele belevenis.
Ik ben nu ook al super blij met mijn “project Canada”- fotoboekplan. Ik kocht voor deze reis namelijk een Instax mini camera (je weet wel, in die super toffe snoepkleurtjes!), waar ik elke dag 1 of 2 foto’s mee wil maken. Zo kan ik ‘s avonds meteen de foto’s verwerken in een fotoboek/dagboek/scrapboek en heb ik bij thuiskomst meteen een leuke herinnering. Ook Jools schrijft elke dag in haar dagboekje (<3)
We genieten nu nog enkele dagen van ons appartementje en het leven in de stad, maar stiekem tellen we allen toch af naar vrijdag. Dan start het tweede gedeelte van onze reis en halen we onze mobilhome af. Die zal ons vervoer én verblijfplaats voor de resterende drie weken zijn. En vanaf dan begint voor mij het gedeelte waar ik het meeste naar uitkijk.: de wijde natuur in, into the wild. Naar beren en walvissen zoeken, genieten van de kleine dingen. Toch ben ik super content met onze beslissing om te starten in een appartementje. Toch ook wel relaxt om de jetlag uit te zweten en te acclimatiseren aan het leven op reis.
Tot nu: niets dan goed dus. Het vakantiegevoel begint binnen te sijpelen en het vooruitzicht van zoveel fijns en zoveel vrijheid is geweldig.
Tot snel, met meer nieuws uit Vancouver!
Jools en Ellis zijn trouwens al helemaal fan van deze stad. Ik vermoed dat de regenboog zebrapaden daar voor iets tussen zitten:
