Echt gezegd

– Doe uw ogen eens dicht? Jij moet dan raden wat ik ondertussen gegeten heb. Maar je moet ook “kruimeltjes” zeggen hé!
(Oké Ellis… Kruimeltjes? om vervolgens enthousiast bestoeft te worden omdat ik het juist had)

– Ik ga vandaag met mijn rechts hand eten. Links zijn is soms moeilijk en ik wil gewoon zoals de anderen zijn.
(Jools just wants to fit in en klungelt met haar yoghourt…)

– Als de wereld draait, draait ook ons huis en dan moet alles aan de kant anders valt alles en daarom moet je ook opruimen.
-Wat horen poesjes fel? Welke geluiden horen poezen allemaal?
– Ik wil een poes zijn…
(Ellis filosofeert…terwijl ze eigenlijk moet rusten. Al deze bedenkingen en vragen kwamen met een tussenpauze van een kleine minuut de ene na de andere er uit….samen met nog een paar andere)

– Amai, dat is een grote noot.
Ik: dat zal een opa noot zijn hé.
Zij: Ja, of een groot, dik kind dat te veel gegeten heeft…
(Jools)

– Voor mijn verjaardag wil ik een kersttaart.
(Jools)

– Ik houd van Jools
(Ellis op mijn vraag of Jools haar beste vriendin is)

– Waarom mogen grote mensen niet thuis blijven als ze ziek zijn?
(Jools, nadat ik zei dat ze me een beetje moest helpen in de drukke ochtendspits terwijl ik me belabberd en ziek voelde…)

– Ik vind dat raar, tegen uzelf praten
(Jools vanop de achterbank terwijl ik tegen mezelf praatte blijkbaar)

– Mama, uw buik is zooooooo dik??!!!
(Jools in de douche, vol ontzag, met beide handen op mijn buik. Bedankt Jools, bedankt)

-Mama, uw buik is zooooo zacht
(Alweer Jools, nadat ik haar uitlegde dat vrouwen dat niet zo graag horen, van die dikke buik. Ze herhaalt het nu elke week terwijl ze liefdevol haar hoofd op mijn buik legt. #smelt)

– Jouw pannenkoeken zijn de allerlekkerste van de hele wereld. Van Londen en Chili én Canada!
(Jools over mijn havermoutpannenkoeken met hazelnootmelk en koekkruiden)

– Dat is niet erg mama. Ik neem die wel, dan kan jij een hele nemen.
(Ellis nadat ze mij hoorde vloeken in de keuken omdat mijn pannenkoek kapot ging bij het omdraaien)

….Ze blijven mij verbazen. Met hun grappigheid en onbezonnenheid. Hun slim zijn en hun gedachtesprongen. Hun naïviteit soms en hun lief zijn. Hun klein én groot zijn. Soms maar een paar minuten van elkaar.

Benieuwd naar jullie favoriete kinderuitspraken of leukste leeftijd wat dat betreft?
Ik lees het graag in de comments….so feel free to share!