Back in town!

Ja, amai, dat was nogal een break! Totaal onverwachts besloot ik naast kerstvakantie ook een blogvakantie te houden. Ik had er even allemaal geen zin in en genoot gewoon kei hard van het niets-moet gevoel. We waren met z’n allen twee heerlijke weken thuis en die weken zijn redelijk hard voorbij gevlogen. We waren, vooral de eerste week en half intensief bezig met onze Henri poes. Die had zichzelf namelijk in een zeer onaangenaam parket gebracht. Je leest er verder meer over.

Om de draad terug op te pikken een klein samenvattingske in de vorm van twee lijstjes. Dingen die leuk waren en dingen die minder leuk waren…..

Dingen die leuk waren deze vakantie:

– Blijven experimenteren met het minderen van suiker, meer eten van fruit en in t algemeen wat bewuster omgaan met wat we hier allemaal in ons systeem draaien. Geweldig blij ook zijn als de dingen die je maakt ook door de kinderen gulzig opgegeten en gedronken worden. Score!

– mij verder verdiepen in het gezonder eten plan door een hoop kookboeken te krijgen en kopen:

– veel knuffelen met Henri. Helaas was de aanleiding iets minder leuk (he’s fine now, en da’s natuurlijk het allerbelangrijkste).

– Matching shoes kopen voor mij en Ellis:

– veel thuis zijn, veel van taking things slow doen, dagen waarop we ‘s avonds ontdekten dat we onze PJ’s nog aan hadden, veel bezoek ontvangen, veel lekker eten, leuke kadootjes krijgen en vooral: héél veel super tof samenspelende kinderen. Op Facebook zag ik veel mensen klagen over de lastige buien van hun kinderen (normaal heel typisch hier ook in vakanties), maar deze keer bleven we gespaard. Jools & Ellis die speelden en speelden, we hebben daar echt amper last van gehad. *bliss*

– Onze kerstboom! Wat een zaligheid zo’n fake kerstboom. Alleen vraag ik mij wanneer ge dan juist besluit dat ding af te tuigen en weer op te bergen? Vorige jaren kwam dat gevoel geheel vanzelf, gewoon omdat ik het kotsbeu was dat die naalden maar vielen en heel mijn huis vervuilden…het is mij een raadsel wanneer ik er nu vanaf ga willen? Tis toch zo gezellig op die donkere dagen….Dus voorlopig blijf hij gewoon lekker staan! Ho, ho, ho everyone!

– kinderen en hun nieuwjaarsbrieven. I’m a sucker voor tradities en dit is er zeker eentje van.

-3,5 dagen in Londen spenderen. God, i love Londen!! We vertrokken op oudejaarsdag en kwamen toe rond 16u plaatstelijke tijd. Doordat we natuurlijk op bleven tot in het nieuwe jaar, voelde het echter als een volwaardige dag. Wij zetten het nieuwe jaar in vanop London Bridge en liepen de dagen erna de benen vanonder het lijf. We sliepen in een geweldig hotel in een fantastische buurt en aten super lekker én gezond! Een verslagje volgt later nog.

– Deze vakantie startte ook met de end of een belangrijke era. Ellis doet géén middagdutjes meer! Hoezee, de mogelijkheden van een volledige dag die opgevuld kan worden. Ge kunt dat niet geloven zeg! En op dagen dat het toch nog wat vermoeiend bleek te zijn, knuffelden we samen wat in de zetel. Niets zaligers dan dan, zo’n rustig, moe kindje dat bijtankt op uw schoot.

Dingen die minder leuk waren:
– Henri en zijn oog-situatie. Voor wie mij niet volgt op Instagram: Mister Henri had in de week voor Kerst gevochten en daarbij een zeer ongelukkige krab midden in z’n oog gekregen. We zagen onmiddellijk dat het er niet goed uit zag, maar er was eerst nog hoop. Na een eerste controle (en behandeling van drietal dagen) was er zelfs veel hoop. Het zag er goed uit. Tot we een paar dagen later heel duidelijk zagen (ik bespaar u de details) dat het plots helemaal om zeep was. We trokken meteen aan de alarmbel en op op kerstavond-dag (of hoe noem je die dag?) werd Henri met spoed geopereerd. Z’n oogje moest er uit, anders zou hij sterven. De dagen erna was Henri super zielig. Hij had pijn, was in de war en angstig. Gelukkig sliep hij veel en dan vooral op mijn schoot. Dat was het enige wat hem rustig maakte. Een kat met één oogje eruit, ziet er trouwens zo uit.

Sorry voor de gevoelige kijkers. Gelukkig gaat dat er allemaal minder drastisch uitzien met de tijd. Doordat z’n haar zwart is gaat dat gewoon een grote zwarte vlek worden. Nu was z’n oogje geschoren en over de wonde zit een grijs productje waardoor het er zo voos uit ziet nu.

– dat het overal leek te sneeuwen, behalve hier bij ons in ons mircroklimaat. Niet dat ik sneeuw leuk vind, maar zo één dagje, midden in de vakantie, dat had nog cool geweest. Wij deden dan maar van schaatsen op het ijs en blij zijn met wat we hadden (een beetje verharde aangevroren sneeuw), goed voor een viertal uur buiten spelen.

– het feit dat ik voor ons vertrek plots een gigantisch slecht gevoel had over ons tripje naar Londen. Ik was plots mega bang dat er een aanslag zou gepleegd worden en dat mijn kinderen helemaal alleen zouden achter blijven. Normaal ben ik daar allemaal niet zo mee bezig, maar nu had ik echt een raar voorgevoel en ik lag er letterlijk een nacht van wakker. Not cool! Voor vertrek stond ik er op nog een gezinsfoto te maken en ik schreef zelfs een afscheidsbrief die automatisch zou verschijnen op mijn blog. Het Laatste Nieuws had er nogal van gesmuld mocht het ooit zo ver gekomen zijn ;-). Gelukkig verliep alles vlekkeloos en kon ik mijn post gewoon uit het lijstje halen en mijn kinderen gewoon helemaal platknuffelen. Praise the lord….

Dus om samen te vatten. We had a blast. Ik kijk al uit naar volgend jaar, want zo’n kerstvakantie zonder veel grote plannen is eigenlijk echt mega de max!

Aangezien ik weinig online was, heb ik ook weinig andere blogs gezien en gelezen. Dus bij deze: hoe is’ t bij jullie?