Momenteel: over gezonder eten en opruimdrang.

Nu: Op dit eigenste moment zit ik eindelijk even op mijn gat in de zetel. Voor het eerst dit weekend. Jack Johnson op de platenspeler en twee kindjes die rustig aan hun tafeltje wat knutselen en giechelen….Oh happy sunday!

Dit weekend: was druk en goedgevuld. Gisteren was shoppen in Brussel met mijn zus. Lekker eten in ComoComo (god i love that place!) en echt leuke kleren scoren. What’s not to like? Vandaag riep ik uit tot thuisblijf- en kookdag. Ik begon met een ontbijtsmoothie (straks meer daarover), het middageten (quina met zoete aardappel en broccoli) en mijn super lekkere havermoutrepen (ook daar later meer over).

Eten: Op het vlak van eten valt er veel te vertellen. Ik ben plots helemaal in de ban van gezond ontbijten en gezondere snacks. Ik denk voorzichtig na over een suikervrij periode of toch in ieder geval een serieuze mindering van suiker. Ik heb zo vaak het gevoel dat mijn energiepeil rechtstreeks de dieperik in gaat na het eten van suiker toestanden. En dus maakte ik wat kleine veranderingen. Ik veranderde ons “grijs brood gesneden” in speltbrood en probeer mijn tussendoortjes zo gezond mogelijk te houden. Op mijn menu deze week stond oa mijn super lekkere avocado- banaan smoothie (nu ook met een variant zonder amandelen), havermoutpannekoekjes met rood fruit en agave siroop, een banaan-rood fruit en havermout smoothie en super mega lekkere granola. Die granola had eigenlijk zelfgemaakte dadel-havermout repen moeten zijn, maar ik kreeg ze niet plakkerig genoeg waardoor de repen gewoon uit elkaar vielen. Ik doopte het dus om tot granola en het hele huishouden smulde er van. Vandaag maakte ik een tweede versie en die slaagde een pak beter. Het recept deel ik deze week zeker nog’s, want het is echt een ongelooflijke aanrader. Iedereen hier, inclusief kinderen dus, is er zot van. De kinderen eten het super graag (“het is niet lekker, maar superlekker”) en soms betrap ik hen er zelfs op dat ze stiekem een brokje proberen te pikken in de keuken als ze denken dat ik niet kijk. So far, so good dus! Het gezond eten bevalt ons én ongelooflijk maar waar, ik heb het gevoel dat ik al resultaat merk. Ik heb veel minder energiedipjes en minder honger tussendoor waardoor ik dus ook minder drang naar zoet heb.

Opgeruimd: Is het de tijd van het jaar of de extra energie die ik lijk te hebben…geen idee, maar ik ben tegenwoordig in mega opruimmodus! Het begon woensdag al, ik barstte van de energie en tijdens de middagdut van Ellis besloot ik de keukenkasten te herorganiseren. Ik ruimde op en deed weg wat al jaren stof stond te verzamelen of vervallen was. Ik kon een heel vak vrijmaken en zo heb ik nu naast een koekjeskast ook een “gezonde kast”. Daar bewaar ik al mijn spulletjes om gezonde snacks mee te maken. Noten, zaden, havermout, dadels, amandelmeel, etc…. Het leuke daarvan is dat ik nu ook echt meer geniet van het gebruiken van al die producten. Hetzelfde gevoel dat ik vroeger had door stiekem in de snoepkast te duiken, kreeg ik nu door te kiezen en shoppen in mijn gezond winkeltje. Een simpel truukje, met veel resultaat dus! Ook vandaag begon het te kriebelen.  In de  namiddag besloten Jools en ik de kinderliving eens deftig op te ruimen. Wat een zalig kind is die Jools toch? Honderd keer zuchtte ze hoe fijn ze het vond om “te werken” en “alles netjes te maken”. Honderd kleine speelgoedjes en prulletjes hield ik omhoog voor haar neus en 96 ervan mocht ik zonder verpinken weggooien. “Daar spelen wij toch niet mee, mama”, “Da’s eigenlijk toch een hele stomme puzzel hé”, enzo…Wat een tegenstelling met haar zus. Ellis die ziet in het minste prulletje of frulletje plots een fantastische schat. Die zou alles bijhouden wat ze ooit maar tegenkomt om er daarna nooit meer naar om te kijken. Na de living mestte ik nog één schuif uit die in de loop der jaren omgetoverd was tot status: ontplofte boel. Zalig zeg! Nog drie kasten te gaan en al mijn kasten beneden uitgemest.  Ik was vergeten hoe veel rust dat geeft. Opgeruimde kasten en huizen. Alleen spijtig dat het altijd zo snel weer om zeep is. Of is dat alleen bij mij zo?

Werk: daar blijft het druk-drukker-drukst. Bij mij omdat ik naast mijn twee programma’s waar ik aan meewerk, ook al wat bezig ben met de opstart van nieuwe programma’s. Bij nieuwe programma’s horen nieuwe medewerkers dus schreven we een vacature uit. Concreet wil dat zeggen er dat de laatste twee weken zo ongeveer om de twee minuten een nieuwe CV in mijn mailbox terecht kwam. ‘T zijn echt geen simpele tijden en ik zou echt niet graag werkzoekende zijn op dit moment. Vroeger geloofde ik dat “als je echt werk wou, je wel ergens iets zou vinden”, maar die stelling is echt hopeloos achterhaald in de huidige situatie. Voor elke vacature zijn er honderden gegadigden en jobs liggen echt niet meer voor het rapen. Lijkt mij echt niet evident. Daarnaast zit ook het lief in volle draaiperiode. Bij hem is dat 100 keer drukker dan bij mij, dus concreet mogen we al blij zijn als de kinderen hem 2 keer per week te zien krijgen. Dat wil dus ook zeggen dat zowat alle ochtend- en avondshiften op mij vallen, dus laat ons maar zeggen dat het geen overbodige luxe is dat ik dankzij mijn eten wat meer energie heb.

Feestdag: Ook op de feestdag was het werken-dag. Gelukkig stond er een leuke draaidag op het programma én we hadden geluk met het weer. We moesten een hele dag buiten rondlopen en wachten rond en in een bosachtige omgeving. Ik genoot van de omgeving en hield mijn hart soms vast toen onze cameraman nogal een durfal bleek te zijn die geen last had van hoogtevrees.

Kinderen: Jools is haar vrolijke zelve. Ze zit echt bij een super juf en gaat van de ene toffe themaweek in de andere. Ze leert zichzelf schrijven en lezen en kan niet wachten tot ze naar het eerste leerjaar mag. Ze is ook héél enthousiast over ons Canada plan en tekent plots vliegtuigen enzo. Ellis moest deze week plots van juf veranderen, dus het was even spannend hoe ze zou reageren. Gelukkig ging de overgang redelijk vlekkeloos.

Gelezen: dankzij Karen en vele andere tips op Facebook kocht ik het boek over temperamentvolle kinderen. Ik kan niet benadrukken wat een schot in de roos dat boek hier is. Het lijkt voor 100% over Ellis geschreven te zijn. Elke omschrijving is van toepassing en herkenbaar. Ik begon de tips toe te passen en kreeg al snel resultaat. Een blijere Ellis en dus meer rust en tevredenheid, minder brullen en woede-aanvallen. Win-win dus! We like.  Ellis voelt zich duidelijk ook beter in haar nopjes en is vaak weer in haar ubercute en lieve modus. Vorige zaterdag ging Ellis met papa boodschappen doen, toen ze plots zag dat je in de winkel ook boeketjes bloemen kon kopen. Plots wou ze absoluut bloemen kopen voor mij. En dus kwam ze super trots thuis, met een bos rozen… Hoe schattig is dat, for real?! In het verleden zei ik soms dat Ellis precies een eigen handleiding had, maar dat ik die handleiding maar niet leek te vinden. Ik durf nu te denken dat dit boek onze handleiding is. En aan Ellis humeur en gedrag te zien is ook zij blij met onze nieuwe inzichten. Heb jij ook een kind dat opvliegender lijkt te zijn dan andere kinderen? Of is jouw kind ook koppiger dan anderen? Weet je soms niet meer hoe je het allemaal moet aanpakken? Neem dan’s een kijkje in dit boek…Wie weet herken je ook wel situaties en kunnen de tips jou ook helpen.Het is te koop via bol.com en wat mij betreft een echte aanrader!

Et voila, zo zijn we weer een hele week dichtbij Kerstmis, want oh ja, het begint te kriebelen bij mij. Twee zalige vakantieweken die stilletjes aan vol beginnen te lopen. Leuke plannen, fijne feestjes, eerste kadootjes zijn al gekocht en ik kan niet wachten tot ik hier een kerstboom mag neerknallen. December, ik ben zo klaar voor u!