Drie dagen per jaar zijn wij helemaal alleen thuis in ons huis.
Dan komen we veel te laat thuis en slapen we uit tot na het middaguur.
Drie dagen staan wij op en moet er helemaal niets.
Dan ontbijten we super chill op het gemak, op een uur waarop we normaal al het middagmaal aan het verteren zijn.
We kijken daytime television, lezen boekjes, lummelen wat rond in eigen, stille, huis.
Op de eerste dag ruim ik de living helemaal op en dan blijft ie zo, voor drie dagen en 1 uur.
Drie dagen per jaar leven wij het leven van vroeger. Vol muziek, vriendschap en gezelligheid.
Drie dagen per jaar gaan wij naar Pukkelpop.
En dat is tegenwoordig zoveel meer dan gewoon Pukkelpop.
Drie dagen “vrijaf” van het leven met kinderen. Drie dagen alleen maar doen wat we zelf willen.
En hoewel ik ze kei hard mis, is het toch ook genieten. Het leven zoals het ooit was.
Maar dan toch een beetje anders. Want het is niet alleen maar genieten.
Genieten en aftellen. Naar morgen. Want dan komen ze terug. Dan worden we weer gewekt door kinderhandjes en voetjes in ons grote bed. Dan delen we de ontbijttafel weer met twee kleine meisjes in prinsessenoutfit. Dan worden we weer gepusht om leuke dingen te gaan doen, ook al zijn we oh zo moe.
Eén keer per jaar worden wij weer opnieuw ouders en om heel eerlijk te zijn? Nothing beats that…..
Moet inderdaad leuk zijn, om zo eens drie dagen niet alleen ‘mama-van’ te zijn. Kan me voorstellen dat je daarna je kindjes gemist hebt en ze weer nog wat liever vindt.