5 jaar!!!

1 jaar, 2 jaar, 3 jaar, 4 jaar

En nu 5. The big five. Mijn kleine, allerliefste Jools.

Wat ben je groot, wat ben je oud. Nog’s de tijd die we nu al hadden en we zitten met een tiener. Niet te geloven gewoon.
Je bent enorm veranderd het laatste jaar. Je bent zo’n lief, verantwoordelijk, goedgezind meisje.

Je bent bijna altijd braaf, soms een beetje te, denk ik. Alsof je zelf wat harder je best doet, omdat je ziet dat we soms strugglen met Ellis haar (luide) kuren. Je bent een super zus, liefdevol en begrijpend. Troostend en helpend. Als Ellis het écht uithangt, haal je snel haar knuffel en stop je die, niets zeggend, in haar handjes.

Met jou zijn er zelden moeilijke momenten. Je bent wel’s moe, maar meestal ben je bijzonder goedgezind. Je bent een echte people pleaser en krijgt graag appreciatie en complimentjes. Een echt meisje-meisje ook, trots op haar lange haren en die mooie vlecht. Je houdt van roze nagellak en oh wee als ik iets anders dan een kleedje klaarleg ‘s morgens.

Je bent geobsedeerd door de Kleine Zeemeermin en dat is ook letterlijk het enige waar je naar kijkt. Voor jou geen tv. Gewoon een Ipad en één of andere versie van De Kleine Zeemeermin. Ariel is alles wat de klok slaat. Of “Marina”, want het maakt voor jou niet uit in welke taal de Zeemeermin filmpjes zijn. Zolang het over zeemeerminnen gaat, ben jij fan. Russisch, Spaans of Frans….You’ll watch it.

Je ben ook super graag creatief bezig. Tekenen, kleuren, schilderijtjes maken. Uren kan je geconcentreerd “werken”. Je teken repertoire is redelijk eentonig: regenbogen, mannekes en hartjes. Veel uitgebreider is je  geschreven repertoire. Al enkele maanden geleden begon je jezelf te leren schrijven: Jools, Ellis, mama, oma, papa, Shiloh, Mega Mindy, Bumba…. Wat je niet vanbuiten kan, vraag je aan ons om te spellen en met wat uitleg (de M, van Mega Mindy, de D, van de mama van Shiloh (Deborah) en zo verder. Alsof dat nog niet genoeg was begon je vorige maand met jezelf te leren rekenen. “4+4 is 8 hé, mama?” Geconcentreerd zit je dan op je vingertjes te tellen. “Wel vervelend dat als je dat wilt weten, je dat altijd opnieuw op je vingers moet tellen hé?” …Je keek me maar ongelovig aan toen ik je vertelde dat je dat na een tijdje niet meer hoeft te doen. Dat je het gewoon weet dan.

(de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik de G van Gert geschreven had. Al de rest deed je zelf)

Wat ben je gehaast. Om te leren, om te weten.

Op school deed je het goed. Je bent nog steeds verlegen en je staat niet graag in de belangstelling, maar je voelt je wel goed in de groep. Jouw beste vriendin is nog altijd Shiloh, al is jullie clubje wel uitgebreid met een nieuwe vaste waarde. Ook Feline is nu één van jouw beste vrienden. Ik vind het super leuk hoe jij steeds meer je eigen leventje krijgt. Wat voelde het raar toen ik je op een zaterdag afgezet had op een verjaardagsfeestje.  Jij had een activiteit, de rest van ons zat thuis. Of hoe ik vorige week een berichtje kreeg: “of jij ook naar het speelplein ging morgen”. Een sms, voor jou. Een vriendinnetje van op school wou weten of jij er ook zou zijn. Een nieuwe fase in ons leven. Een nieuw level van letting go.

Binnenkort ben ik een hele maand thuis. Met jou en Ellis. Wat kijk ik er naar uit! We gaan zwemmen, picknicken, wandelen in de velden en samen naar de markt. Genieten van de kleine dingen. Ik en mijn kleine, grote meisjes.

Ik zie je graag, mijn lieve super Jools. Dit jaar ga je naar de derde kleuterklas, daarna volgt het grote leven in het eerste leerjaar. Niet te geloven dat het al bijna zo ver is.

Weet dat we trots op je zijn. Elke dag, elk moment. Op jou en alles wat je doet.

Be who you are. En weet dat je absoluut perfect bent. Just the way you are.

Dikke kus in je nek. Op je kop. Op je snoet en op je neusje.
Je mams