Dat ik geen 17 meer ben is duidelijk. Zelfs voor 25 zou ik niet meer kunnen doorgaan vrees ik. Vandaag is namelijk een behoorlijke katerdag. En voor ge u daar héél foute, marginale dingen bij gaat voorstellen, laat mij u gerust stellen: ik drink geen alcohol. Geen druppel. Nooit. Dus het is niet dat ik lamgeslagen in de zetel lig. Of toch wel, maar niet van de alcohol dus.
Vrijdag ging ik naar Werchter. Een zalig dagje in de zon, voor twee van mijn absolute lievelingsgroepen: Eels en Jack Johnson. Allebei in dezelfde tent, netjes na elkaar. Bedankt Schuremans. Dat wil dus zeggen dat we een hele dag konden slenteren, lummelen en luieren. Dat en belachelijk veel eten. Want als je maar één dag naar een festival gaat, dan heb je wel wat werk om de festival-food-wishlist weg te werken. Maar we deden ons best: hamburgers, frietjes met andalousesaus (wat ik alleen op een festival lekker vind), poffertjes en loempiaatjes. Yes we did it.
Eels was top. Gelukkig niet al te veel liedjes van de nieuwste cd, want dit ken ik nog niet zo goed. Wél op de setlist: goeie, gouwe oude pareltjes. Enige minpuntje: hij haalde de verkeerde vrouw uit het publiek om speciaal voor haar “That look you give that guy” te zingen. Hallo E, i was standing right there, een paar meter verder dan haar…. 😉
En daarna, hét hoogtepunt van Werchter voor mij. Jack en ik, wij gaan al een hele tijd terug. Ik leerde hem kennen toen ik ergens in Australië in een hangmat lag in 2001 en sindsdien staat hij dan ook gelijk aan totale relaxatie. Ik zet zijn muziek vooral op op luie zondagen, zomerse roadtrips én op vakantie. Was Jools een jongen geweest dan had ze Jack geheten. Mijn hele zwangerschap lang zette ik zijn muziek op tijdens relaxmomenten. Elke keer als ik in bad lag te dobberen, zorgde Jack voor de soundtrack. Ik hoopte dat de baby die muziek dan zou horen en gaan associëren met relaxt zijn. Het grootste deel van mijn bevallingssoundtrack bestond ook uit muziek van Jack Johnson (naast Eels en Novastar trouwens). Jack en ik = grote liefde dus!
Helaas is de liefde niet zo wederzijds, want den Jack die komt bijna nooit naar België. Een paar jaar geleden stond hij op Pukkelpop, maar helaas was het toen super warm en ik was zwanger en kon die hitte niet zo goed aan. Ik stond dus helemaal opzij in de tent, dicht bij de uitgang (en verse lucht). Niets voor mij, want ik sta standaard op de allereerste rij bij goede optredens. Vrijdag was het eindelijk mijn moment om Jack van dichtbij en in full force te bewonderen. En het moet gezegd: het was een geweldig optreden! De setting was mooi, het geluid prachtig en ik stond exact waar ik wou staan. Het leek wel alsof ie gewoon in mijn living stond en het een privé concert was. Al mijn lievelingsliedjes passeerden de revue en de sfeer was top. Het was ook héél duidelijk dat Jack een pak bekender geworden is hier in België. Veel mensen konden meezingen en dat was vorige keer nog een pak minder het geval. Hopelijk heeft zijn platenfirma goed opgelet en brengen ze hem snel nog’s naar één van onze Belgische concertzalen.
Werchter 2014 was zalig! Ook al zijn er steeds minder groepen die ik wil zien op de festivals, degene die ik wil zien, zijn meestal dik de moeite. Ik ben dan ook super blij dat ik, na lang twijfelen toch een ticketje gekocht had. Het waren echt twee concerten die ik niet had willen missen! En nu aftellen naar 20 Juli, want dan ben ik bij de gelukkigen die een ticketje voor Eels in het openlucht theater rivierenhof kon bemachtigen!
Van de ene rock n’ roll naar de andere. Op zaterdag- neen, ik had daar op voorhand niet goed over nagedacht- gaf Jools haar eerste verjaardagsfeestje voor klasgenootjes. Meer daarover in een volgend bericht. Fijne dag, maar toch ook wel hard labeur. En dus lig ik vandaag knock-out. Kinderen een hele dag in pijama en ik een dutje in de zetel ‘smiddags. Niet zo rock en roll, maar op onze leeftijd hoort dat er blijkbaar bij….
Benieuwd of jullie ook op Werchter waren en welke jullie topband was?