Sinterklaas

Sinterklaas 2013 was weer te veel van het goede. Ondanks mijn goede voornemens om het rustig te houden, wordt het altijd vanzelf toch meer dan gepland. Al kan ik toch echt zeggen dat we ons redelijk kalm gehouden hebben wat betreft kado’s. Zéker als ik vergelijk met al die bergen speelgoed die ik op de Facebookfoto’s zie passeren. Ik snap gewoon niet waar jullie dat allemaal zetten en leggen dat speelgoed?? Hier zitten onze kasten al propvol dus meer hoefde er echt niet bij.

We kochten wat dingen op de boekenbeurs onder het motto: leuke boekjes kan je nooit te veel hebben: Leuke leesboekjes van Liesbet Slegers: Voor Jools over de vuilnisman (we hebben in deze reeks al een boekje over de tandarts wat een groot succes is bij beide meisjes) en Ellis alweer een boekje over de gevoelens. Ze zijn er super blij mee.

Dan nog een boekje over een huis met 100 stickers om allerlei soorten huizen in te richten en te versieren. Een prikblok van Kaatje en voor elk nog een oefenboekje met tekeningen en oefeningetjes. Dat was het…. Tot vorige week. Toen vond ik het toch een beetje weinig. En Jools sprak plots hele dagen over dat ze zo graag een mega mindy masker wou. En wij merkten dat we steeds harder moesten trekken om haar in het pak te krijgen. En dus kocht ik via Kapaza een nieuw (nog in de verpakking) Mega Mindy pak mét masker. Een paar dagen later vond ik dat toch wat zielig voor Ellis en dus ging papa nog snel, snel tijdens het werk op zoek naar een prinsessenjurk. Hij kocht de foutste jurk van allemaal: met veel roze, bling bling én een hoepel onderaan erin. Scoren dus!

Jools denkt al héél de dag dat wij écht denken dat ze Mega Mindy is, zodra ze het masker op zet. Haar ogen glinsteren en blinken. Ze ligt plat van t lachen als wij weer schrikken omdat Mega Mindy naast ons blijkt te staan.

Woensdag was ook (peter) Sinterklaas hier geweest om te zeggen of ze nu wel of niet flink waren geweest en om te horen wat ze graag wouden krijgen.Zalig om zien hoe zo’n kinderen dat echt allemaal geloven. Hoe ze met grote ogen vol verbazing kijken. Hoe ze eerst stoer zitten te zeggen wat ze allemaal gaan zeggen en vragen aan de Sint, tot het dan echt zo ver is. Buiten Ellis gerekend dan. Die kreeg een kleine waarschuwing van de Sint over zomaar zonder kijken op straat lopen (dat had ze een week eerder gedaan) en ze ging gewoon in de verdediging. “Oh nee, dat heb ik niet gedaan hoor, ik geef altijd flink een handje hoor”.  En toen Sint en Piet dan weggingen riep ze hem nog na “dat hij nu zelf op straat liep en dat dat ook niet mocht hoor”.

Het weekend van Sinterklaas is meestal het rustigste van het jaar. Dolblije kinderen die spelen met alles wat ze gekregen hebben: i love it!