Twee!

Twee jaar Ellis dus.

Niet te geloven vind ik dat. De tijd vliegt gewoon. Een keer knipperen met je ogen en boem, twee jaar gepasseerd.

Gisteren was jouw feestje. Vandaag ben ik een dagje met jou thuis. Om stil te staan bij de kleine dingen. Het grote geluk. Iets wat we eigenlijk veel meer zouden moeten doen.

Twee zotte jaren. Vermoeiend en vertederend. Want dan ben jij helemaal kort samengevat. Het lijkt wel of je twee standen hebt.

In de ene stand ben je ontzettend luid, vermoeiend en vaak boos (of is het gefrustreerd?). Je ontploft voor het minste en maakt dat met héél veel lawaai duidelijk. Je brult en tiert, alsof je leven er vanaf hangt. Omdat iemand iets van je afpakt, omdat iets niet gaat zoals je het gewild had, of om redenen die alleen jij lijkt te snappen.

Gelukkig is er ook nog de andere stand. Degene waarin je zo verdomd schattig bent. Zo lief en ondeugend, zo grappig en cool dat ik je zo zou willen opeten. Je doet mijn hart dan smelten en soms zelfs ontploffen van vertedering. Van liefde. Van graag zien. Een groot contrast met de andere stand, waarbij ik me soms de haren uit het hoofd zou willen trekken. Omdat je zo vermoeiend kan zijn, zo on-redelijk ook. Je lijkt dan niet te snappen dat er best een verschil mag zijn tussen gebrul omdat je hand geplet zit tussen de deur en gebrul omdat de deur toe is en jij ze liever open wou hebben. Bij jou is alles op 150% zo lijkt het. Brullen is BRULLEN, of het nu voor iets groot of iets kleins is. Op zo’n dagen is er weinig wat we kunnen doen om jou contenter te maken. Deze dagen lijken ook samen te hangen met  hoe moe of hoe gezond je bent.

En dan weer die andere kant: Als je blij bent, dan is de hele wereld goed. Je lacht met alles en vooral ook met jezelf. Je bent dan zo lief ondeugend. Koddig en stoer tegelijk.

Je staat te trappelen van ongeduld alvorens je naar school mag. Zindelijk ben je al lang en ook praten doe je als de beste. Als we Jools afzetten op school, meng je je zonder probleem tussen de kleutertjes. Je vindt er meteen vriendjes, die over je hoofdje aaien en je handje vastnemen. Je bent boos als je met mij mee moet en roept dan een hele weg “Ellis niet naar creche, Ellis ook naar school”. Helaas moeten we nog even wachten. Pas volgend schooljaar mag jij je intrede maken. Ik ben er nu al zeker van dat het je goed zal gaan.

Op de creche spraken ze al’s van een vermoeden van hoogbegaafdheid. Als ik daar over lees, herken ik wel veel kenmerken, maar ik hou niet zo van al die hokjes. We doen dus gewoon verder zoals we bezig zijn en proberen je zo goed mogelijk bij te staan. In goede en kwade dagen. En wat komt, dat zien we wel. Wat voor ons telt, is dat jij gelukkig bent. En dat wij een manier vinden om om te gaan met al jouw kuren.

Jools en jij zijn meestal heel dikke vrienden. Twee zussen die veel knuffelen en kusjes geven en die elkaar niet kunnen missen. Soms is er ook ambras natuurlijk, we blijven natuurlijk mensen van het vrouwelijke geslacht. Ruzie is met duwen en trekken, brullen en tieren. Vorige maand was een heel erge maand. Alles waar jij naar keek, wou Jools hebben en jij laat je niet doen natuurlijk. Gelukkig zitten we nu weer in een betere periode. Jullie spelen super flink samen, zeker nu jij ook verbeeldingsspelletjes kan spelen. De toppertjes van het moment zijn: “kindje moet in de hoek staan” en “baby gaat slapen”. Om de beurt zijn jullie dan de baby of het kindje en de andere is degene die in de hoek zet of in bed legt. Uren kunnen jullie zo spelen. Zalig om zien (en horen!).

Je bent ook super gefascineerd door gevoelens en het nadoen/uitbeelden er van. Boos kijken, droevig zijn, baby weent, Hopla is bang.

Je bent nog steeds ontzettend groot. Zoals ik al lang verwachtte, kreeg ik laatst de vraag “of jullie een tweeling waren”. Het verschil wordt steeds kleiner precies. Binnenkort moeten we nog’s naar K&G, ik ben alvast razend benieuwd.

Het leven met jou is druk en vermoeiend, maar vooral toch ook grappig en verrassend. Blijf wie je bent, lieve Ellis. We zien je graag en zijn zo blij dat je er bij kwam. Hop naar de drie jaar. Ik ben al zo benieuwd wat er ons nog te wachten staat. Hopelijk alleen maar goeie, positieve dingen.

Gelukkige verjaardag lieveling.
Dikke kus,
je mams