Gisteren ging ik Jools rond 17u van school halen. Zoals altijd zat ze samen met Siloh op de glijbaan. Hun nieuwste “ding” was om daar samen, tegelijk af te schuiven. Plezier alom dus! Jools wou zelfs niet mee naar huis komen. Toen ik haar eindelijk van de speelplaats kreeg, zag ik de donderwolken al direct hangen. Ze begon te zeuren en te wenen. “Pakken, jij moet mij pakken”. Helaas kan dat nu even niet en dus moest ik haar aanmanen om flink naar huis te stappen.
Toen we thuis aankwamen gaf ik haar een boterham in de hoop dat ze aan het wenen was omdat ze honger had. Helaas leverde de aangeboden boterham dit op:
Soundtrack: maaaamaaaaaaaaa…..Maaaaamaaaaaaaa
Hartverscheurend huilen dus. Ik liet haar even uitrazen en nam haar op mijn schoot. Ik begon wat te vertellen en zong een geïmproviseerd liedje. Dat leverde dit op:
Nog geen twee minuten later kijk ik naar beneden en zag ik dat ze in slaap gevallen was. Op twee minuten tijd, boenk, in een diepe slaap. Arme Jools was blijkbaar compleet uitgeput.
En daar zat ik dan, op mijn harde keukenstoel, met twee* diepe slapers op mijn schoot.
* Jools en Olifant, zwaar aan t snurken en zelfs een beetje aan t kwijlen. Aaghhh, zo verdomd schattig! Mijn grote meisje, plots zo klein. Als een verse baby lag ze daar, totaal ontspannen, helemaal aan mij overgeleverd! Stiekem vond ik het ook wel genieten. Dat warme lijfje, die diepe ademhaling. Wat is ze toch al groot die Jools.
Na een veertigtal minuten besloot ik toch dat de keukenstoel iets te hard was en verhuisde ik ons naar de zetel. Ze werd even wakker, legde zich naast mij op de zetel en ik keek in stilte naar het einde van een film.
Een kwartiertje later kwamen ook papa en Ellis thuis, maar Jools gaf geen kick. Wij zaten in de keuken en zij bleef maar slapen. Rond 18u40 ging het lief haar toch maar zachtjes wakker maken. We wouden niet dat haar normale bedtijd in gedrang zou komen. Ze bleef echter moe en kalmpjes. Ze dronk haar flesje, at nog een boterham en kroop bij papa op schoot. Daarna ging ze flink naar bed en sliep ze in één stuk door tot vanmorgen 7u15. Super blij en uitgeslapen stond ze op. Het had blijkbaar deugd gedaan!
Maar goed dat het bijna weekend is! We kijken er alvast naar uit….
Dat gebeurt hier heel regelmatig, zeker op het einde van een schoolweek en als er vakantie in aantocht is, die komt precies altijd net op het goede moment… ’tis toch allemaal vermoeiend hé, zelfs voor mijn ‘grote’ vijfjarige zoon. Toen ik m gisteren ging ophalen na 10 uur opvang/school zat er ook niet veel leven meer in.. Schuldgevoel bij de mama tot in’t 37e kwadraat maar ja… ik zou niet weten hoe het anders zou geregeld kunnen worden..
Oh zo schattig! Ik smelt hier ook helemaal als Tess zo heerlijk slaperig bij mij ligt.Genieten.