Pukkelpop dus. Een beetje raar om daar te staan, na de gebeurtenissen van vorig jaar. Al bij al valt er niets meer van te zien. Het enige wat wél opvalt is dat er een aantal aanpassingen zijn gebeurd. Extra vakken aan het hoofdpodium (voor de veiligheid), de mooie, grote bomen zijn verdwenen en vervangen door jonge nieuwe boompjes (bye bye schaduw en afspreekplek dus)
Een aantal tenten kregen een transformatie en ook de Shelter is een gigantische tent geworden.
Maar Pukkelpop 2012 dus. Het eerste jaar dat ik eigenlijk dacht niet te gaan. Ook al wou ik de Foo Fighters toch wel héél graag zien. Verder stond er niet zo veel op het programma wat ik écht wou zien. Ik twijfelde en vond het raar om niet te gaan. Tot mijn verjaardag. Toen kreeg ik plots een combi-ticket in handen geschoven.
En dus gingen we. Het lief en ik. En Steffie, die ging er ook drie dagen rondlopen. En eigenlijk was dat geweldig leuk! Pukkelpop zonder verwachtingen. Ik was bang dat ik mij zou vervelen. Want optredens vind ik eigenlijk pas leuk als ik op de eerste rij kan gaan staan en alles meebrullen van begin tot eind. Helaas zijn er niet veel bands meer waar ik alles van ken en goed vind. Tegenwoordig beperkt het zich meer tot “dat ene liedje dat ik wel tof vind van op Studio Brussel”. Meestal niet genoeg dus om mij naar een optreden te lokken.
Maar wat bleek nu gisteren? Dat was dus eigenlijk geweldig fijn. Prachtig weer, geen verwachtingen, een zéér korte to do list (Snoop Dog, Bush, Me First & the Gimme Gimmes en eventueel ook Bloc Party en Bjork). Het bleek een ideale mix voor een super relax dagje.
We vonden een perfect plaatsje, aan de hekken die het voorste deel aan de main stage afsloot van de rest van de wei. We hadden een stukje hek om tegen te leunen tijdens het optreden en tegen te zitten tijdens de pauzes. Als we zaten hadden we zelfs een beetje schaduw én we hadden een super goed zicht op de band. En meer moest dat dus echt niet zijn. Wat begon als aangenaam plekje voor één optreden werd al gauw ons vaste plekje voor de dag. Enkel voor Me First & the Gimme Gimmes ging ik weg van de Main Stage om zo de nieuwe Shelter te ontdekken.
Bloc Party vond ik niet tof, Bjork was wondermooi maar veel van t zelfde en de allerleukste ontdekking voor mij was Santigold. Ooit verbannen van mijn Ipod wegens te veel gejengel van de zangeress (de muziek is echt mijn ding niet), maar man, wat was dat een leuk optreden. Een super toffe zangeres, twee ultra coole danseressen (serieus, i LOVE these girls!!) en af en toe nog wel leuke muziek.
Zon, vrije tijd, vrienden én een muzikale ontdekking. Meer moest dat niet zijn voor een eerste Pukkelpop dag.
En nu hop naar dag 2. Met een kleine omweg, want t lief en ik hebben vandaag een luxe B&B geboekt. Eerst wat chillen daar en dan vanavond pas naar Pukkelpop! Voor mij slechts twee optredens op t programma (Keane, fout ja, i know!! en Gorki, want dat is al eeuwen geleden!) Voor de rest hopelijk nog een paar verrassingskes en go with the flow!