Tripping

Het lief en ik hebben het goede voornemen gemaakt om wat meer en actiever tijd te maken voor elkaar. Want met twee kleine kinderen, twee jobs (vrij) ver van huis én allebei belang hechtend aan onze vrienden kom je al snel in een soort co-ouderschap terecht. Een co-ouderschap waarbij de ouders wel nog bij elkaar zijn, maar waar in we elkaar toch vooral blijken af te lossen en waar er niet héél veel meer samen gedaan wordt.

Daar en boven komt dan nog dat het lief en ik eigenlijk kei hard verschillend zijn. Dingen die hij leuk vind (op café gaan) zijn totaal anders dan de dingen die ik graag doe (naar concerten gaan). (Om maar een voorbeeld te geven). En als hij dan eens een optreden wil zien, dan is dat van een band die mij totaal niet aanspreekt. Willen we naar de cinema dan moeten we al serieus zoeken naar een compromis en zo is dat met alles en nog wat eigenlijk. Vroeger zagen we dat vooral als een voordeel, er was toch tijd en energie genoeg om gewoon allebei te doen en elkaar nog veel te zien. Maar nu is dat al heel wat minder natuurlijk.

En dus groeide het idee van de envelop. In die envelop hebben we nu alle twee een hoop briefjes gestoken met dingen die we graag nog’s willen doen. Dingen die we vroeger deden en leuk vonden, maar die er nu niet meer van komen. Bedoeling is vooral dat we een briefje kunnen trekken en dat we de “opdracht” dan die week moeten doen. Soms mag er ook wel iets tussenzitten wat eerder op langere termijn is.

Zondag trok Jools een eerste kaartje en daar stond op: “Samen nog’s een reis plannen”. Een toffe reis dus, een reis reis. Niet gewoon een vakantie in een huisje in Frankrijk. Niet dat dat geen fijne vakanties zijn, maar we zouden graag toch nog’s iets avontuurlijkers doen, iets waar we echt naar kunnen uitkijken en waar we dingen gaan beleven of zien die we anders niet zouden doen.

Het lief denkt aan dingen als Zweden of Noorwegen. Ik droom helemaal weg (bij het totaal onrealistische) Australië. Maar dus: wie heeft er tips? Wat zijn leuke landen, bestemmingen, manieren van reizen, die toch heel erg te doen zijn met kleine kinderen en waar géén gigantisch budget voor nodig is… We spreken over een dik jaar ofzo, dus tegen dan zijn Jools en Ellis bijna 4 en 2,5.

Ik zag bij An al iets over home-swappen en dat idee spreekt mij super aan. Alleen lijkt de kans mij klein dat er veel buitenlanders zijn die dromen van België, laat staan Tienen, downtown Tienen 😉

7 comments

  1. Ja ik lees daar ook soms en die foto’s zijn echt geweldig hé! Maar denk dat ze daar nog net een jaartje (of twee) te jong voor zouden zijn? Maar Ijsland staat zeker op het lief zijn verlangslijst (ik iets minder)

  2. Nja, de leeftijd van onze kinders nu is wel ideaal. Ik denk dat ze toch echt wel minstens 4 a 5 jaar moeten zijn om er herinneringen aan over te houden.

  3. wij zijn 2 jaar geleden 2 weken door Marokko getrokken met een meisje van 1,5 en twee zonen van 3 en 5, terwijl ik zwanger was van nummer 4.
    Onze jongens spreken daar nog altijd over. We huurden een jeep en hadden op voorhand appartementjes/huisjes of familiekamers in hotels vastgelegd. Op voorhand veel vakantieplanpret en ter plaatse vooral genieten van onze kroost. Een echte aanrader!

  4. Ik ging als tiener een paar keer mee als babysit met een gezin naar italie, we verbleven daar op een boerderij met reuze olijfgaard. in de voormiddag werd er verwacht dat je een handje toestak en in de namiddag kon je dan op uitstap of organiseerden ze leuke activiteiten. Die mensen waar wij gingen zijn er ondertussen mee gestopt maar mss bestaan er nog wel zo initiatieven ginder. Ik vond dat superleuk en de kinderen ook want die mochten helpen met de dieren te verzorgen etc, die hadden er de tijd van hun leven. En omdat je hielp op de boerderij was het een heel goedkope vakantie, je betaalde enkel iets voor verblijf in een eenvoudig huisje, eten en drinken kreeg je daar à volonté.

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *