Een broertje

Hold your horses, dit is geen baby- of zwangerschapsaankondiging!

Wel een verhaaltje over Jools groeiende fantasie en nadenk-vermogen. Sinds een week of twee zit Jools dus met een nieuwe obsessie. Ellis is haar zus. HAAR ZUS. Sinds dat grote besef wordt Ellis dus amper nog met haar naam aangesproken: tis hier allemaal “mijn zus dit” en “mijn zus dat”. Als wij iets zeggen over Ellis dan wordt Jools zelfs boos: “Neen, mama!!! Dat is mijn zus en zij noemt Ellis, maar dat is dus wel mijn zus hé”.

Als iemand naar hen zwaait, dan roept ze blij: “Die heeft gezwaaid naar mij en mijn zus”.

En sinds kort is er dus nog een nieuwe obsessie bij. Zo is Jools plots héél zeker dat ze “later nog een broertje krijgt, hé mama?”.  Het begon toen ze in een Bumba boekje las over Nanadoo die een broertje had, dus ik zit er voor niets tussen! Maar wel raar dus, omdat dat altijd al mijn voorgevoel geweest is. Twee meisjes en één jongen. Drie kindjes.

Vanmorgen was Jools was vroeg wakker en zat te zingen en spelen in bed. Ineens hoor ik haar een hele uitleg doen tegen Ellis (die in de kamer er naast slaapt). Nee, Ellis jij moet niet wenen, want straks word jij terug een baby en dan heb ik een broertje. Want ik wil nog een zusje en dat moet dan een broertje zijn. Oké…..

Toen ik opstond ging ze er direct voor: “Mama, ik wil dus écht een broertje hé.”
“Ja, maar Jools dat is niet zo gemakkelijk hoor”
“Maar zeehhheeeg (oogrol) ik wil dat wel écht hé”
Ondertussen werd ze echt boos en lastig en zeg ik dat dat sowieso héél lang duurt voor je een zus of een broer kan krijgen. Ik sloot dan maar af dat ze het maar is aan papa moest vragen. Meteen stormde ze naar boven om dan met grote teleurstelling te merken dat papa al gaan werken was. “Maar zeg, ik wou wel juist vragen of ik een broertje kreeg hé”.

Dat beloofd dus al voor ALS we ooit voor een derde zouden willen gaan en het arme kind een meisje blijkt te zijn 😉