Wat was dat zalig. Een héél weekend leuke compagnie. Samen in de zetel, samen de stad in. Samen ontbijten en samen een terrasje doen. En babbelen, heel veel babbelen. En lachen, dat ook natuurlijk. Net als toen, in onze studententijd.
We gingen naar Luik
Naar Leuven (World’s Kitchen in Wilsele, zo’n aanrader!)
Naar Diest (Retro Boulevard), maar dat vonden we helaas niet zo hard de moeite. Toch kon ik een leuk muisje op de kop tikken.
En soms waren we ook gewoon thuis bij man en kinders:
I love these kind of weekends. De ideale mix tussen het oude leven (vrienden, chillen, doen wat je wilt wanneer je wilt) en het nieuwe (thuiskomen en vier enthousiaste armpjes rond je nek).
Het enige minpuntje was het feit dat Ellis vrij zwaar ten val gekomen is. Haar linkeroogje ziet er nu zo uit:
Blauw en rood, dik, korstjes. Gelukkig heeft ze er niet al te veel last van. Mijn kleine, stoere hooligan.
Meer blessings? Kijk’s bij Anki van het wondermooie Zilverblauw