Vrolijke, zomerse foto’s. De waarheid iets minder vrolijk. Ik weet niet wat het probleem is, maar zowel Jools als Ellis zijn in een redelijk pesthumeur tegenwoordig. Zagen, klagen, wenen, tegenspreken en luid brullen. PFFF, horendol word ik er van. Ik ben moe, heb geen geduld, word er gek van. Ellis is weer ziek, mogelijk roodvonk (uitslag binnen een half uurtje) en ze heeft een ontstoken keel. Gelukkig is het mooie weer in aantocht. Zo konden we vandaag eindelijk nog’s fijn buitenspelen en kregen we wat zeer welkome afleiding.
♥ pamperpoepjes!
Hi Jessie
ik volg je blog al n anderhalf jaar. Ik heb al proberen reageren maar het lukte nooit, nog s n poging.
Zelf heb ik n zoontje van sep 2009 en n dochtertje van maart 2011 dus erg gelijkend.
Bij ons is het tegenwoordig ook vaak zoals jij het hier beschrijft. Mijn zoontje brult ook heel vaak tegenwoordig. Luisteren doet hij ook al niet meer. Hij doet gewoon zijn zin. Hij wil zelfs niet meer in de hoek blijven staan (ik kan hem er moeilijk inplakken). Ik weet soms echt niet hoe ik erop moet reageren. Negeren lijkt precies nog het best te helpen.
Mijn meisje wil nu altijd gepakt worden of wil net hetzelfde speelgoedje dat mijn zoon vastheeft … en vice versa natuurlijk. Als ze stilletjes is is ze alles uit de kasten aan het halen…
Het zal wel beteren zeker?! Sterkte
@anoniem: Merci. Tis hier echt de moeite de laatsten tijd 🙁 Echt niet leuk, want ik wil zo geen zagende, klagende moeder zijn tegen haar kinderen. Maar ze hangen het écht uit dus het moet nu maar even. Hopelijk snel beter…. Ook voor jou succes ermee! 🙂
En bedankt voor de reactie. Fijn te horen dat ik er niet alleen in sta