A little break

Vooraf was ik wat ongerust eigenlijk. Over hoe Jools het allemaal zou opnemen zo. Twee dagen alle aandacht voor Ellis. Veel wensen, kusjes én kadootjes.

Ik bereidde haar al een paar dagen voor door te vertellen dat het zaterdag zo ver zou zijn. We lazen een boekje uit de bib over jarig zijn en op vrijdagavond bekeken we samen de foto’s van toen zij jarig was geweest. Over hoe we slingers ophingen, een feestje hadden en hoe zij kadootjes kreeg. En dat het morgen aan Ellis zou zijn. Ze vond het geweldig. Ze leek het zelfs te snappen. En zowaar, toen we zaterdagochtend opstonden en er twee kadootjes voor Ellis klaarlagen, besloot ze spontaan zelf één van de pakjes aan Ellis te geven.

Toen een beetje later bleek dat er een Bumba kadootje in zat, werd het even moeilijk, maar eigenlijk heeft ze het goed doorstaan, dat hele verjaardagsweekend.

Omdat ze het zo goed deed, besloot ik haar zaterdagavond toch nog even wat alleen quality time te geven. Stefanie en ik moesten toch nog even ‘t stad in én het was er kermis. Dus mocht Jools even mee. Just us girls, even op stap. Gewoon gaan kijken. Want al die drukke attracties en toestanden da’s meestal niet echt iets voor haar. Groot was dus ook mijn verbazing toen ik vroeg of “Jools ook is paardje wou rijden”. Plots sprong ze recht, hevig van ja knikkend. Huh? Jools die nooit op een molentje of andere attractie wil? Oké dan maar.

Ik zette haar er op en betaalde een ritje. En hup, weg was ze. Hoewel ik die paardjes op de kermis eigenlijk héél zielig vind, kon ik nu natuurlijk niet anders dan ze een toertje te laten maken. En eerlijk? Ik was eigenlijk heel trots. Heel stoer reed ze haar rondjes uit, geconcentreerd voor zich uitkijkend. Ze genoot van elke minuut. En ik was blij dat ze zo toch ook haar gloriemomentje had dit weekend. Trots vertelde ze het later aan haar papa en iedereen die het wou horen: zij had paard gereden!!