Hier gaan we weer. Zes keer een hele maand hebben we ondertussen al achter de rug! Een half jaar begot!
Net op het nippertje besloot je je halve levensjaar af te sluiten met een eerste tandje. Boeha! Geen tandloos mondje meer, zo spijtig zeg!
Je bent nog steeds vaak in je nopjes, al had je afgelopen maand ook al’s een lastig moment. Het lijkt soms dat je gefrustreerd bent omdat je Jools zoveel leuke dingen ziet doet en jij graag mee zou willen doen. Helaas zijn er nog geen gevallen bekend van 6 maanders die puzzelden, fietsten en tekenden….je zal dus nog even geduld moeten hebben. Wat je wél al kan is zitten. Plots op een dikke week had je het onder de knie. Je bent dan ook super gelukkig nu je mee aan tafel kan met ons. Je zit super content in je tripp trapp en speelt met alles wat je in handen kan krijgen: een lepel, de broodzak, een tekening van Jools….
Om de zoveel tijd heb je ook een moeilijke dag waarin je héél veel weent. Een duidelijk teken dat je reflux medicatie niet meer up to date is met je gewicht. Zodra we de dosis weer wat optrekken, ben je weer je blije zelfve. De pediater volgt je gelukkig ook goed op, dus hopelijk kunnen we binnenkort toch beginnen afbouwen, want al die medicatie is toch ook niet niets. Zolang het je behoedt van pijn, blijven we het geven natuurlijk!
Je gaat graag naar de creche en hebt na je eerste voltijdse week ook direct een dikke snotneus meegebracht. Return to sender, please! De nachten zijn nog steeds beter dan toen bij Jools, al heb je vaak dagen dat je tussen 4u en 6u wakker wordt. Meestal moeten we je dan een tutje geven en dan slaap je weer verder. Helaas leren we je ook de slechte gewoonte aan om je op zo’n moment mee naar ons bed te nemen. We wéten dat het geen strak plan is, maar we zijn na twee jaar slecht slapen zo moe, dat we écht gewoon nog een paar uur willen meepikken. We willen ook vooral niet dat ook Jools gewekt wordt door jouw gebrabbel en zo komt het dat we de slechte gewoonte toch in stand houden. Eens je in ons bed ligt, ben je namelijk super rustig. Je ligt daar en staart een beetje en meestal slaap je nog een paar uurtjes bij. Andere nachten slaap je gewoon lekker door van een uur of 20u tot een uur of 7u. Goed bezig dus!
Je rolt er op los en ontdekt de wereld rond je heen. Als we je ergens neerleggen, lig je binnen de seconde andersom. Je bestudeerd alles wat je grijpgrage handjes te pakken krijgen en bent nog steeds gefascineerd door wat je grote zus allemaal uitsteekt.
We moeten ons trouwens nog excuseren lieve Ellis. Gisteren bleef je zus een dagje thuis door ziekte. Toen wij thuis kwamen van een dagje werken en creche was ze bijzonder blij je te zien. Ze knuffelde en kuste je zo’n honderdduizend keer… Toen jij op je speeldeken lag begon ze met haar mondje op jouw buik te blazen (door je kleren heen). Normaal gezien vind je dit redelijk hilarisch. Toen we even niet keken, begon je plots luid te wenen. We dachten dat Jools misschien iets te enthousiast, te hard op je buik geduwd had. Toen ik zo’n anderhalf uur later je pyjama wou aandoen zag ik echter dat er meer aan de hand was…Ik zag dat Jools je in al haar enthousiasme gebeten had :-s Zo zielig zeg… Natuurlijk was het ondertussen al veel te laat om er nog iets van te zeggen, Jools lag zelfs al in bed, maar zielig dat ik het vond zeg. Je krijgt het soms toch wel te verduren met al dat peutergeweld in huis.
Gelukkig zijn er ook, steeds meer en meer trouwens, véél super leuke, gezellige momenten. Zéker nu je zo goed kan zitten en je écht samen met Jools kan spelen. Jij houdt dan het boekje vast, terwijl zij de puzzeldiertjes er in probeert te steken. Of samen met de blokjes spelen, je begint het allemaal te kunnen en Jools is daar bijzonder blij om.
Doe zo verder lieve, lieve Ellis. Ik begin alvast te dromen van je eerste verjaardagsfeestje. Al moet dat er toch écht niet al te snel komen. Alles is toch net even anders als je niet zeker weet of er al dan niet nog een volgende baby komt of niet. Bij Jools vond ik het niet erg om haar te kleine kleertjes op te bergen. Bij jou is dat toch een ander gevoel. Niet weten of we ze ooit weer zullen bovenhalen of niet…Terwijl we ze vorige keer bijna gewoon van de ene kleerkast naar de andere moesten verhuizen. Maar we zien wel wat de toekomst brengt. Eerst nog even genieten van jou, onze ieniemie, reuzegrote, lieve, blije, happy baby.
Dikke kus,
je mams