…Tis van dat hé…Mijn laatste dagen bevallingsverlof tikken weg.
Onrust in mijn hoofd. Frustratie alom. Plots word ik gek van alles wat er nog in huis moet gedaan worden. Verbouwen, opruimen, decoreren, veranderen, weggooien. Het is weer zo snel gegaan en ineens heb ik het gevoel dat er véél te weinig vooruitgegaan is in ons huis.
Maar tis zo moeilijk om iets gedaan te krijgen in een huis met twee kleine kinderen. Allé, het gewone huishouden, de was en de plas….dat lukt wel.Maar het échte werk: verven, containterparken, verbouwen, renoveren,….Dat blijft gewoon liggen. Want we hebben nooit genoeg tijd om aan iets te beginnen én het ook af te maken. En frustrerend dat dat is zeg.
Dus stort ik mij nu, deze laatste dagen op kleinere projectjes: kasten uitkuisen en oprommelen. Dingen weggooien en in de dozen voor de rommelmarkt steken.Want dat staat wél op de planning: eind augustus gaan we ein-de-lijk eens op een rommelmarkt gaan staan. In de hoop zo wat rommel kwijt te geraken. En begin augustus is de babysit geboekt en de remorque gerserveerd. Om de échte rommel weg te gooien. Weg, weg, weg! Ik wil het allemaal weg!
Ik wil een mooie trap, een geverfde badkamermuur en een terras ipv een crappy veranda/containerpark, een mooie gang en een afgewerkte kelderverdieping….
Zou dat ook bestaat? Nestdrang na de bevalling? Want in dat geval denk ik dat ik een bad case of it heb zitten.
Helaas vrees ik dat ik er mij ga moeten bij neerleggen. Véél gedaan krijgen met twee kleine kinders, is gewoon onmogelijk. Dus tot dan rommel ik op, sorteer ik (rommelmarkt of vuilbak) en hoop ik dat we snel toch ergens tijd vinden voor de grote dingen.
Tot dan zal ik mij maar tevreden stellen met opgeruimde kasten en weggegooide rommel zeker? Plastieke baksken anyone? 😉
Ik vind het eigenlijk al indrukwekkend dat jij nog tijd vindt om kasten uit te rommelen en dat je geen problemen hebt met het rond krijgen van het “gewone” huishouden! Tijdens mijn bevallings/ ouderschapsverlof was ik al fier als ik in de douche was geweest en in de winkel was geraakt!!! 😀
Ik heb dan wel geen kleine baby’s meer, maar wel die drang om alles buiten te werken. Daarnet naar de kringwinkels met wel 12 pamperdozen vol kleren en speelgoed. Ik kon het gewoon echt niet meer aanzien. Wat een bevrijding!
En geniet toch nog van je laatste dagen!
@ Drien: Bij een tweede zit je véél sneller terug in het gewone leven/ritme hoor. Allé, hier toch. Ge moet wel, want er loopt er nog ééntje rond hé. Ik vond dat hier écht een enorm verschil.
@ Oon: Thanx! Doen we zeker hoor 🙂 En ja, weggooien kan zo’n goed gevoel geven hé!!
Ik had het ook, net hetzelfde, voor ik terug begon te werken. Ik noem het nestdrang van een nestverlater 😉