…Nog twee weken en dan begint het weer voor écht. Het echte leven. Met werken, twee kinderen, creches en ergens ver verborgen vrije tijd en me time.
Benieuwd wat het zal geven.
Vier dagen per week van Tienen naar Brussel naar Zaventem. En terug. Met twee kinders op de achterbank. Tot nu toe ging ik een tweetal dagen per week al werken, maar die dagen vielen bijna nooit na elkaar. Tzal toch aanpassen worden. Gelukkig heb ik al wat oefening achter de rug. Want eerlijk? Het was mijn meest stresserende punt van de dag: het afhalen aan de creche. Met Ellis geen probleem. Die vis ik meestal uit haar bedje, waarna ze nog wat na snoest in de Maxi Cosi. Maar Jools die kan al wel’s héél moe zijn na zo’n dagje creche. En dat zorgt dus al wel’s voor problemen. Ze is moe, hongerig en wil graag gepakt worden. Vooral omdat ze ziet dat het niet mogelijk is.
Aangezien Ellis nog aan de flessen zit, brengt dat elke dag een hele verhuis met zich mee (flesjes, melkpoeder, reflux medicatie). Met het wisselvallige weer komen daar ook nog een hoop kleren bij (pull, jasje,….). En die loodzware, super lompe maxi cosi natuurlijk. Handen vol en een niet meewerkende Jools = stress dus. Vooral als het dan ook nog regent en ge een auto hebt met maar één achterdeur.
Maar kom, ook dat zal wel loslopen zeker?
Lang een kant zal het mij ook wel goeddoen. Want twee kinderen kort na elkaar is super tof, maar toch ook wel heavy. Voor het eerst heb ik echt het gevoel dat ik zwaar moet inboeten aan me-time en na een hele dag thuis met twee kindjes heb ik soms écht het gevoel dat ik 7608 pampers ververst heb, 89999 keer “mamaaaaaaaaaaa” gehoord heb en van voeding tot voeding geleefd heb. Zo eet Jools om 11U30 ergens, waarna ze meteen in bed gaat, dan eet ik rap rap en dan is het aan Ellis. Na het eten eist zij wat alleen- tijd en aandacht op en tegen dat zij klaar is voor een dutje, zit het middagdutje van Jools er meestal al weer op.
Ergens is het ook een (klein) voordeel want doordat de spontane me-time totaal uitgestorven is, word ik verplicht om er actief tijd voor te zoeken en te maken. En dus plan ik leuke dingen. Met vriendinnen en met mezelf!
Ik had al een geweldig fijn en gezellig weekendje met/bij vriendin L. Een weekendje waarin we nog’s naar Gent gingen, rondslenterden, winkeltjes bezochten, lekker gingen eten, lang en ongestoord sliepen en op zondag een rommelmarktje bezochten. Super zalig was het! En binnenkort staat nog een weekendje Luik op het programma. Een écht vriendinnenweekend met hotelovernachting, drie vriendinnen, shoppen, rommelmarkten….. Ik tel alvast stevig af!
En ook afgelopen vrijdag stond er iets leuks op het programma: een hele dag voor mezelf! Eens gewoon lui op mijn gat kunnen zitten. Een boekje pakken en daadwerkelijk een heel artikel kunnen lezen. Want dat vind ik momenteel het zwaarste aan twee kleine kinderen: het feit dat er altijd (en neem dat maar heel letterlijk) wel iemand is die u nodig heeft of dat er iets is dat dringend gedaan moet worden. En dus ging ik een dagje naar de sauna: helemaal alleen! Ik was eerst wat ongerust of dat wel tof zou zijn, maar het bleek zalig! Eens een hele dag lang alleen maar leven volgens mijn schema! Ik luierde er op los, als ware ik een professional. Een boekje lezen in de rustruimte, een saunake hier, een sapje in de bar, een dutje in één van de zalige bedden. Man, man, het deed deugd!
En zo ben ik dus helemaal klaar voor wat komen gaat: twee weken alleen thuis met de kinderen. Maar ik zie het helemaal zitten. We gaan waarschijnlijk een paar dagen naar zee en als het weer meezit, kan Jools zich nog wel een paar dagen bezighouden in onzen hof ook. Het huisje is namelijk een mega schot in de roos!