…Neen, niet hier. Maar wel elders.
Ik ben niet content. Afin, over héél veel dingen wel, maar over andere dingen totaal niet! En daarom wil ik dingen gaan veranderen.
En dus kwam daar plots een gek idee. Vrij plots, maar ik voelde direct dat het een goed plan was!
De Facebookloze maand was geboren. Het gaat natuurlijk niet alleen om die ene website, maar wél het idee er achter. Gedaan met de computer altijd en overal bij de hand te hebben. Gedaan om altijd van alles en iedereen (en vooral ook: meteen) op de hoogte willen zijn, gedaan met in “statusupdates” te denken.
Ik ga voor rust! Rust in mijn hoofd. En tijd! Tijd om ongestoord met mijn kinderen te spelen. Tijd om mijn stapel Flairs weg te werken. Tijd om een boek te lezen. Tijd om meer in het huis te doen. Tijd om te naaien. Tijd om lekker eten te maken én tijd nemen om het ook rustig op te eten. Niet meer alles snel snel tussendoor. Niet meer alles met een computer in de hand of op de achtergrond.
En na slechts anderhalve dag kan ik al zeggen dat: “I LIKE”. Het geeft rust. En een positief effect. Op mijn huishouden, mijn hoofd, mijn kinderen, ons humeur, mijn energie.
Dus lieve mensen: als u iets belangrijks te melden heeft (een verbouwing, een zwangerschap, een gemoedstoestand), vergeet het mij niet te vertellen. Live, aan de telefoon, een mailtje of een briefje. Net zoals vroeger. Ik ga terug old school mijn contacten en vooral vriendschappen onderhouden: in het échte leven. En niet voornamelijk online!
Binnen een maand evalueer ik het experiment. Hopelijk kom ik er als een gelukkiger mens uit. En anders zien jullie mij daar wel weer terug verschijnen!
Wish me luck!
Geluk heb je hier niet voor nodig.
Het echte leven met de echte contacten en de echte mensen … dat is de real stuff.
Updates zijn leuk, maar uw echte maten zijn diegenen die er elke dag voor je zijn, die je begroeten met een kus en een lach, met een knuffel en je de nieuwtjes weten te vertellen. Vanaf september kan je aan de schoolpoort gaan ‘netwerken’!
Helemaal mijn point! Maar pas op:tis nu niet dat ik voor een internetloos bestaan ga hé! Ik ga nog altijd bloggen en blogjes lezen en een mailtjes sturen. Gewoon niet meer constant, altijd en meteen!
Ik ben benieuwd naar het eindrapport! Ik overweeg het zelf al meer dan een jaar, maar de stap is toch groot en vooral de benieuwdheid naar wat de mensen uitspoken die ik niet wekelijks zie. En zo de fotootjes mee kunnen volgen enzo vind ik toch ook wel plezant. In heb altijd schrik dat ik teveel zou missen, maar misschien is het tegendeel wel waar…
Ik overwoog al een computerloze dag (na de werkuren dan toch), misschien moeten ik me binnenkort toch ook eens even van twitter en facebook vervreemden. Succes!
dit is het kleine duwtje dat ik nog nodig had se.
Vanaf nu ga ik mijnen twitter een week niet open smijten. Ja voor mij is een week al heel lang en daarna zie ik wel 🙂
Wauw! Zo tof Sofie!!
Msch moeten we er ook een blogreeks van maken! De Facebook/twitter vrije periode (zelf in de vullen hoe lang dan) en dan bloggen over wat je met al de vrij gekomen tijd gedaan hebt? Ik doe alvast mee 😉 Wie nog???
Maar wie gaat er nu reageren op de foto’s die ik post?! 😉
Hmmm, ik ervaar het soms ook als een ‘last, of eerder een verslaving :o.
Maar hoe zit het dan met mijn project 365? 😉
Zalig! Ik doe het ook regelmatig met twitter. Daar haal ik nu eens nul voldoening uit, maar ik vind het zo moeilijk om er niet op te kijken de hele tijd! Echt verslavend…
Super idee, dat ook al wel eens door mijn hoofd spookt. Ik probeer de laatste tijd vooral het credo “doe het met mate” aan te houden en voor mezelf dat gevoel van “het moet nu meteen direct onmiddellijk” wat wegnemen. Dat internet, ‘t is toch iets hé 🙂
Ik heb enkel last van zo’n ‘verslaving’ tijdens de examens en als ik alleen op mijn kot zit, voor de rest valt het behoorlijk mee. Ik merk ook wel dat ik in de vakantie ook veel meer rust heb, omdat ik het veel vaker laat en andere dingen doe. Geniet ervan!
Ik vertrek straks voor een dikke week richting Denemarken en Zweden. In een huis ZONDER INTERNET… Autch… Ik hoop dat het me goed gaat doen ;o)