Vandaag mocht Ellis een bezoekje brengen aan de creche. Om te wennen zeggen ze dan.
We kwamen toe en kenden natuurlijk onze weg nog. Ook de verzorgster (of hoe noemt ge zo iemand eigenlijk?) kenden we nog van bij Jools. Dat hielp. Ik was vÊÊl relaxter dan vorige keer, want ik weet dat ze er in super goede handen zal zijn. Letterlijk zelfs:
Ja, ja: Ellis heeft al een vriendinnetje gemaakt: Jonsi! Ik legde haar ernaast, ze keken eens diep in elkanders ogen en namen elkaars handje vast. Een diepe vriendschap was gesmeed đ
Want da’s het voordeel van een creche dichtbij uw (ex) werk: veel van de kindjes zijn gewoon de kindjes van uw collega’s. En als ge dan nog twee keer op bijna exact hetzelfde moment zwanger zijt als de collega die naast u zit, dan worden uw kinders dus vriendinnetjes. Dat kan bijna niet anders.
Verder keek Ellis haar ogen uit en lachte nog meer dan anders. Ze zal het daar goed doen….
Ik ben soms een heel klein beetje jaoers op hoe makkelijk uw kindje is :/ Maar het is u van harte gegund uiteraard đ Trouwens Ellis en Jonsi: als dat niet het coolste koppel vriendinnen gaat worden, dan weet ik het ook niet meer đ
Leuk die foto! En idd: coole vriendinnetjes met coole namen đ