…Was ik terug aan t werk.
Een zeer vlotte ochtendspits:
(we like!)
Een detourke langs den Toren (de creche)
En toen, toen was het dus écht: ik was terug op het werk (alwaar ik al collega’s trof op de parking en dus geen foto meer nam)
En twas leuk en tof en aangenaam. En ook net of ik nooit echt was weggeweest. En ik besefte weer hoe hard ik toch met mijn gat in de boter gevallen ben. Om te mogen werken onder vrienden (letterlijk, de mensen waar ik mee werk zitten in het weekend op mijne gazon aan de bbq). Een losse sfeer, en grapjes kunnen maken en ook’s een persoonlijk verhaal vertellen. En ja, ook hard werken, maar meestal wel plezant werk. Dat scheelt dus al een pak.
Ik zorgde voor een nieuwe computer (oude was ondertussen ingenomen) én een nieuw plekje (beter dan het vorige). Ik werkte mij weer wat in, belde wat mensen en had al direct twee heel leuke mensen aan de lijn (Nu nog afwachten wat de bezoeken opleveren natuurlijk!) en kreeg nog een paar belated kadootjes voor mijn verjaardag.
Voorlopig nog maar een paar dagen per week, pas in augustus voor écht. Maar toch: it’s good to be back!
En als afsluiter deed ik thuis de deur open en vond ik twee leuke pakjes in de bus:
Bedankt Lieve voor het mooie uiltje! Bedankt Mm Li voor het prachtige rokje dat een liefdevolle tweede thuis zocht! Bij deze: zeer zeker gevonden!
Blij dat je er blij mee bent,
maar link het rokje maar aan mij
ipv aan Vlijtige Vink 😉
ahhhh duizend maal excuses, eerste dag terug werken, bijna niets geslapen en met 10 dingen tegelijk bezig om toch maar al een bedankje online te kunnen zetten!! Excuses!!!!! Maar dus: zééééééér blij!!
😉