Genieten!

Na onze super geslaagde congé kreeg ik plots wat kriebeltjes. Kriebeltjes om terug ons gewone leven te hervatten. Géén zin in een laag inkomen en moeten krabben om rond te komen én ook wel wat zin om gewoon terug mee te werken aan een héél leuk programma.

Dus deed ik een voorstel. Een voorstel dat bijzonder enthousiast ontvangen werd. En nu is de kans héél groot dat ik volgende week al terug aan t werk ga. Maar gelukkig nog niet helemaal. Een tweetal dagen per week en pas in augustus (zoals gepland was) weer voor écht.

En plots besef ik dus dat ik nu dubbelhard nog moet genieten. Van de laatste vrije week, en elke leuke dag. Want écht. Ik heb toch weer zo veel sjance gehad zeg. Een super zalig, relax bevallingsverlof en een super makkelijke en vooral blije baby (ondanks de reflux en andere ziektes die geweest zijn)

Ik denk écht dat er géén makkelijkere baby kan bestaan dan Ellis. En daar ben ik dankbaar voor. En ja, ik zou nog héél makkelijk voltijds thuis kunnen zitten, maar ja, t komt nu gewoon even beter uit als ik al een klein beetje terug zou gaan werken, dus dan doen we dat maar.

De vrije maanden zijn voorbij gevlogen. Waar ik bij Jools regelmatig thuis zat en vanaf 16u naar de klok begon te kijken in de hoop dat het lief snel thuis zou zijn, gebeurde het nu regelmatig dat het lief mij belde om te zeggen dat hij onderweg was en dat ik verbaasd vroeg “hoe? Pak jij een halve dag vrij ofzo?” om dan te zien dat het al 18u30 was. Ik kan eerlijk zeggen dat ik mij geen halve dag verveeld heb. Ik zal dus met héél fijne herinneringen terugkijken op mijn bevallingsverlof.

Toch weer speciaal, zo’n periode afsluiten. Zéker omdat het deze keer nog niet helemaal duidelijk is of dit de laatste keer geweest zal zijn of niet….

Maar tot volgende week geniet ik dus dubbel zo hard. En plan ik niet alles meer vol. Lekker niets doen kan ook zalig zijn. Zéker met zo’n warm, lief babylijfje tegen u aan.