‘T is gebeurd…

Neen, niet de bevalling, maar wel dat andere zware werk: uit werken gaan, Jools naar de creche zeulen, heel de dag op kantoor zitten, file rijden met een buik die op ontploffen staat ….

Vandaag, een dagje vroeger dan gepland hebben we beslist mijn bevallingsverlof te starten!
Al anderhalve week heb ik vooral ‘s avonds last van menstruatiepijnen, maar sinds gisteren heb ik dus eigenlijk héél de dag door buik- en soms ook rugpijn. Niet aangenaam dus om een uur in de auto te zitten of aan de telefoon te hangen met mogelijke kandidaten.

Ik geniet van de rust, van het alleen thuis zijn (valt mij nu pas op hoe weinig dat eigenlijk nog van toepassing is, meestal loopt Jools hier ook rond namelijk), valies maken, wasmachines draaien en dingen klaarleggen voor de (hopelijk) nakende bevalling.

20 dagen is het officieel nog, al blijf ik gaan voor 20 februari (geboortedatum Kurt Cobain) of 21 februari (omdat ik dat gewoon een mooie datum vind) Bij de eerste berekeningen en echo’s was het trouwens ook 21 februari, dus wie weet…. Uitgaande van 24 februari ben ik vandaag dus 37 weken en één dag zwanger. Hallelouja! Wat ga ik blij zijn als het weer achter de rug is!

Ik ben deze keer nog meer benieuwd naar hoe en wanneer het allemaal in gang zal schieten: zal Sven thuis zijn? Zal het ‘ snachts zijn? Gaat het snel gaan? Zal het weer een sterrenkijker zijn (please NEEN!), hoe ga ik mij voelen, op wie zal ze lijken, hoe zal Jools reageren….

Spannende dagen i tell you!