18 maand

…Een jaar en half. Time sure flies when you’re having fun.

De veranderingen zijn niet meer bij te houden, je veranderd nog steeds elke dag.
De fijnste verandering is het praten. Je babbelt, babbelt en babbelt, een hele dag door. Meestal in een eigen taaltje (je lijkt wel een beatboxer want je doet iets heel grappigs met je tong), maar ook steeds meer herkenbare woorden: poes, poesje, kiki (kindjes), bal, mapa (oma en opa), papa, buik, brrrr, koud!, dank u, juju (op je schommelfiets)…..En de laatste dagen is er vooral één woord dat wel 100 keer per dag uit je mond komt: baby. Of het komt omdat je iets in de gaten hebt, of omdat je nu zelf ook een baby (pop) hebt, ik weet het niet. Maar af en toe krijg ik toch echt het gevoel dat je wel iets doorhebt van wat komen gaat.

Tis ook echt ongelooflijk hoeveel je verstaat. Als we iets vragen of zeggen blijkt steeds meer dat je perfect begrijpt wat wij bedoelen.

Je zeventiende levensmaand is ook de maand waarin je plots ontdekte dat tv toch wel cool is. Je wordt extatisch bij het zien van Bumba en Tik Tak. Bij de begintune pak je onze handen vast om vrolijk rond te draaien. Zodra er een kindje te zien is wijs je enthousiast van “kiki” en bij alle andere dingen kijk je gefascineerd je ogen uit je lijf. Zeer interessant dus, maar nog lang geen concurrentie voor je grootste verslaving: boeken. Je collectie breidt zich uit en op een vrije dag gaan ze allemaal door je handen. Je kan je er letterlijk uren mee bezig houden.

Een nieuwe hobby is ook dansen. Hoor je leuke muziek dan storm je op ons af, pak je onze handen vast en draait rondjes. Super schattig natuurlijk. En uiteraard zal ik er alles aan doen om je muzikale interesse te laten groeien. Sinds een dikke week kan je plots ook puzzelen, iets wat je dan ook in opperste concentratie doet.

Je bent ook steeds ondeugender, maar je kan gelukkig ook wel goed luisteren wanneer nodig. Je tast je grenzen af en probeert perfect te snappen hoe de regels in elkaar zitten. Wij staan langs de zijkant en kijken vaak met een stiekeme glimlach en af en toe een streng woordje toe.

Daarnaast tellen we natuurlijk ook steeds ongeduldiger af naar de komst van je zusje. Hoe zal zij zijn? Zal ze op je lijken? Zal jij haar leuk vinden?….allemaal dingen die ik dolgraag wil uitvinden, maar waar we nog een 6-tal weken geduld voor zullen moeten hebben.

Maar deze briefjes zijn natuurlijk aan jou gericht, dus kan ik alleen maar afsluiten met: goed bezig lieve, coole Jools. Je bent nog zovéél toffer dan wij ons ooit hadden kunnen voorstellen en we zijn dan ook zeer blij dat we jou als dochter mogen hebben. You rule, big time!

18 dikke kussen van je mams