TOW i faked my due date-ness

Zucht.

Ik ben ziek. Zware bronchitis. En da’s niet leuk. Sowieso niet, maar al helemaal niet als ge kei zwanger zijt en ook niet als ge net eens een weekendje weg ging naar zee met lief, voor een laatste relax weekendje alvorens het nieuwe baby geweld zich aandient.

Maar enfin, zo geschiedde. We gingen, liepen wat rond, ik hoestte de longen uit mijn lijf en deed ‘s nachts geen oog dicht. De volgende ochtend kon ik maar één ding denken: ik wil naar huis. Nu!

Een bezoek aan de dokter van wacht later viel het verdict: zware bronchitis: antibiotica, neusspray, hoestsiroop en thuisblijven! Gelukkig deed de antibiotica snel zijn werk waardoor ik mij vandaag al weer iets of wat levend voel.

En dus ging ik even snel naar de GB, want hele dagen thuis in de zetel liggen zonder enige vorm van voedsel in huis, da’s niet fijn. Hoewel ik mij al beter voel(de), moest ik toch mijn best doen om voldoende energie te verzamelen. En dus ging ik. Met ongekamde haren, die ene makkelijke zwangerschapsbroek en een comfy, warme veel te grote sweater. Géén zicht, maar hey, tis Tienen hé….én ik ben heel zwanger én ik ben ziek…Dus het mocht, vond ik.

Aan de kassa merkte ik dat de vrouw achter mij blikken naar mij wierp. “Ja, ik zie er slecht uit, maar hey, ik heb een excuus” dacht ik. En toen kwam het: ze sprak mij aan. “Haalde gij kerst nog wel??” “Want da’s (blik werpende op mijn buik) toch echt wel voor nu ergens hé?”

*zucht* daar gaan we weer. Snappen mensen dan echt niet dat zo iets heel lomp kan overkomen? Want ok, ik heb een grote buik, maar ook niet zo uitzonderlijk groot ze. En omdat ik géén zin had om te antwoorden van “neen, het is nog 8 weken te gaan”. ging ik maar gewoon mee. Want had ik wél naar waarheid geantwoord dan volgde sowieso die andere irritante vraag “Amai, zijde zeker dat het geen tweeling is?” *grmbbll*

Dus zei ik, met uitgestreken gezicht:”Ja, t is te hopen hé. Voor t zelfde geld is t voor nu meteen”. Waardoor ze direct een paar stappen naar achter zette. Einde gesprek. Oef.

Hopelijk kom ik haar dus niet meer tegen de komende weken, want anders kan ik nog een uitleg verzinnen over waarom de dokter mij 8 weken overtijd laat gaan….

5 comments

  1. Man man man, mensen he, soms moeten ze nog zoveel leren!

    Ik vond het destijds ook vreselijk dat iedereen zomaar in mijn dubbele buggy kroop om mijn kroost te zien, ooohhh zo schattig ….

    GRRRRRR
    Goed opgelost!!

  2. niet te veel aantrekken hé! Toen ik bevallen was van onze tweeling, vroeg iedereen voor wanneer het was, en tevoren vroegen ze vanaf de zesde maand al, constant dat het wel voor direct zou zijn ;

  3. Aargh ik snap ook niet hoe mensen zo lomp kunnen zijn. Heb die “tweeling” opmerking indertijd zelf een paar keer gehad, en had echt wel geen gigantische buik. Maar je hebt dat goed opgelost! 🙂
    Nog veel beterschap!

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *