16 maand!

16 maand oud en ondertussen ga je super enthousiast naar de grote groep in de creche. Je veranderd hierdoor bijna letterlijk dagelijks vinden wij. Je communiceert steeds meer, je wijst bijvoorbeeld van een tekening naar jezelf om ons duidelijk te maken dat je die tekening zelf gemaakt hebt en je begint steeds meer pogingen tot praten te ondernemen. Niet dat er al veel woorden zijn bijgekomen, maar toch: af en toe klinkt er toch iets herkenbaars uit je mond. Je stapt nu zelf op je tripp trapp en maakt duidelijk dat je honger hebt. Als je ziet dat wij de tafel dekken, storm je naar je stoel, schuift hem opzij en klim je er op. Zodra je bordje op tafel staat, pak je het op en steek je het voor je uit, zodat wij het kunnen vullen.

Een ander hoogtepunt in je ontwikkeling is dat we je vanaf nu kunnen inschakelen in het huishouden 🙂
Als je ziet dat ik me klaarmaak om te vertrekken smorgens, dan loop je naar de gang en breng je me mijn schoenen. Als ik zeg dat we de diertjes gaan opruimen dan loop je door de living en verzamel je ze. Als we de poezen gaan eten geven, neem jij hun eetbakje en open je de doos waarin hun eten zit. Het is echt ongelooflijk hoeveel je nu verstaat. Je bent nu echt een mini-mensje en dat is geweldig om zien!

T was ook een vermoeiende maand omdat je weer wat sukkelde met je gezondheid, maar de laatste twee dagen slaap je weer lekker door gelukkig! En het leukste van al: je blijft ook een langslaper. Op dit moment is het 9:04 en jij ligt nog lekker te soezen. Allemaal héél tof natuurlijk, al blijft het bij mij soms knagen dat dit toch echt niet normaal kan zijn. Dat dat toch op iets moet wijzen ivm je bloedziekte misschien. Binnenkort hopen we daar nu ein-de-lijk een beetje een definitief antwoord op te krijgen. Rond je 18de vermaandag gaan ze namelijk nog’s je bloed trekken en kijken hoe het met je waarden zit. Ik hoop natuurlijk op een goed resultaat.

Verder vond ik het een heel relaxte maand. Ik betrapte mij er op dat ik, voor het eerst sinds jouw geboorte, het gevoel had dat alles nu écht helemaal op zijn plooi gevallen was. Dat we jouw gebruiksaanwijzing nu volledig door en door hebben, dat we niet meer zo uitgeput zijn en dat we echt in een “gewoon leven” ritme zitten. Natuurlijk ging het al veel langer goed, maar door de vermoeidheid, de verbouwingen en mijn rare werkritme (met 3 lange dagen per week) zaten we precies nog altijd in een ander soort ritme. Het eerste jaar verdeelden wij het weekend bijvoorbeeld in “shiften”…. iemand stond met jou op, de andere mocht uitslapen. Nu hoeft dat niet meer. Ten eerste omdat je al vrij lang slaapt en ten tweede omdat we dus zelf niet meer zo uitgeput zijn. We staan nu dus steeds vaker met zijn allen op, ontbijten samen…. heel normale dingen, maar ik geniet er super hard van!

Ik begin ook steeds meer wat meer voor mezelf weer te doen. Ik volg naailes, spreek met vriendinnen af….Ook dat heeft natuurlijk voor een groot deel te maken met mijn nieuwe werkritme, waarbij ik nu dus elke avond gewoon thuis ben. En ik moet zeggen: i love it!

Natuurlijk weet ik ook wel dat dit alles binnen een paar maanden (15-tal weken!!) weer helemaal overhoop gegooid zal worden. Die kleine zus van jou is namelijk héél goed bezig met groot en sterk worden. Helaas zal ook zij een nieuwe  handleiding met zich mee brengen…Eentje die we weer helemaal van nul zullen moeten proberen te ontcijferen. Van ritme en en slapen zal er niet veel in huis komen die eerste maanden. We zullen weer moeten overschakelen op een systeem van shiften en beurtrollen. Van snachts opstaan en overdag wat proberen bijslapen.

Ik ben zo benieuwd hoe jij hierop zal reageren. Elke zondag lezen we samen een boekje over mama’s buik en babies op komst, maar veel meer kunnen we nog niet doen, lijkt mij. Ik heb al wat gelezen over hoe we jou, als het zo ver is, het best kunnen voorstellen aan de nieuwe indringer en waar we die eerste momenten op moeten letten.

In ieder geval heeft die zus van jou één groot voordeel: ze heeft namelijk een geweldig goed voorbeeld rondlopen: jij! Ze zal in een huis terecht komen waar al een vrolijk, bijna altijd goedgezind monstertje rondloopt. En die vooruitzichten maken me heel blij. Blij en ongeduldig.

Big kiss
je mams!