Vandaag wordt het lief 30.
En 30 da’s nu toch wel een speciale verjaardag vind ik. En daarom werd er dus gepland en stiekem gedaan en gelogen langs alle kanten. Want een verrassingsfeest dat is pas leuk als het écht een verrassing is natuurlijk!
Drie weken lang werd er stiekem gemaild, gebeld, gesmst en afgesproken. Drie weken lang werd ik s nachts wakker omdat ik plots nog aan iets dacht of dacht dat hij misschien toch iets door had….
Stress, slapeloze nachten en constante angst dat ik of iemand anders zich zou verspreken.
Maar tis voorbij. Gelukkig! En most of all: twas very geslaagd! Hij had geen idee en was totaal verrast, net zoals het hoort dus!
Meer verrassingsfeestjes organiseren? Dat doe ik het eerste jaar toch écht niet meer zulle!
(foto’s volgen nog)