Dat wist ik natuurlijk al langer. Maar daarnet, deed ze me toch weer wat met verstomming staan kijken.
Jools zat in de zetel, bij haar papa die wat ziekjes is.
Ik kwam voor de zetel staan en zei: slaapwel Joolske, ter voorbereiding om haar naar boven te brengen. Waarop Jools prompt uit de zetel kroop, naar mij toe kwam, zich langs mijn broek en tshirt omhoog probeerde te trekken (as in: pick me up!) om dan spontaan vanop mijn heup dadda en kushandjes (ons ritueel voor het slapengaan) naar haar papa te gooien….
I mean: how cute is dat?? De laatste tijd blijkt steeds vaker dat ze eigenlijk écht wel al veel verstaat. Echt raar om te ontdekken en zo cool om aan te zien. Jools is écht geen baby meer, dat is wel duidelijk!