Den draad…

…het is weer zo ver. Jools voelt hem duidelijk, nog nooit heeft hij haar zo geïrriteerd denk ik: den draad… Ofte: we hangen weer aan den aerosol….en stilzitten staat tegenwoordig niet meer in haar woordenboek: Jools wil rechtstaan en stappen en kruipen en klimmen….Allemaal nogal moeilijk dus als ge drie keer per dag aan zo nen bak hangt.

Sofie had het er ook al over: ik had het niet mogen doen….Ik heb gewoon het lot uitgedaagd….Nooit had ik mogen schrijven dat Jools nu toch al een paar weken relatief gezond was….Ik had het letterlijk nog maar geschreven en t was al om zeep… En het werd alleen maar erger. Donderdag wou ze amper eten (voor de eerste keer in haar leventje!!), vrijdag was ze een slap vodje. Ze hijgde, piepte en wou alleen maar met haar hoofdje tegen me aan liggen en rustig een beetje staren. Héél zielig dus. Verdict van de dokter: nog geen longontsteking, maar we moesten nu toch echt meer actie ondernemen. Ook haar twee oortjes waren nog steeds ontstoken. Aerosollen dus, antibiotica, blijven puffen, nurofen, physiomer…Afin, u kent het wel: het hele circus.