Ziek, deel 900875852007 bis

Zondagochtend schreef ik het nog: Jools is relatief gezond nu. Een paar uur later viste ik haar uit haar bedje en merkte dat ze maar één oog kon openen. Het andere zat dichtgeplakt van de etter. Zaterdag had ik ook al zoiets gemerkt, maar ik dacht dat er gewoon een vuiltje in zat ofzo….*Meuuuuuhhhppp* Guess again. Tegen zondagmiddag bleek ze ook al koorts te hebben en toen we de dokter van wacht belden om te vragen of we iets bij de apotheker zouden krijgen zonder voorschrift vond die het toch het beste om even langs te komen. Want oogontstekingen, daar krijg je normaal geen koorts van. Dus wij naar daar om te horen te krijgen dat ze een virale infectie had. Tegen maandag ochtend bleek het oog al veel beter, maar de koorts was er wel nog.

Wat nu? Wij moesten werken, wat moesten we met Jools? Ik besloot voor het eerst gebruik te maken van de CM Thuis oppasdienst voor zieke kindjes. Alleen, daar heb je weer een doktersattest voor nodig. Dus wij alweer naar de dokter, deze keer ons eigen exemplaar (niet die van wacht) Ondertussen had Jools er ook nog een dubbele oorontsteking bij en dat verklaarde waarom ze zo slecht slaapt. Telkens als ze lag, kreeg ze een enorme druk op haar orgen, wat héél vervelend en pijnlijk is.

Dinsdag ochtend stond ik dan zenuwachtig te wachten. Er zou iemand komen om op Jools te passen. Maar wie zou dat zijn? En wat als ik de deur zou openen en ik direct zou denken/ voelen: fuck! Hier laat ik mijn kind niet bij?! Ik belde Sven, vijf minuten voor ze der zou zijn en wou het allemaal nog afblazen…Ik voelde mij zo rot. Mijn kind was ziek en zielig en ik zou haar bij een vreemde laten. En toen ging de bel. Ik deed de deur open en daar stond Vera. Een super lieve, iets oudere (niet oud, maar ik wil maar zeggen: geen student ofzo) vrouw. Ze straalde meteen zo’n rust en vertrouwen uit. Ik zag het onmiddellijk zitten.

Ze kwam twee dagen en Jools vond het geweldig. Vera speelde de hele dag met haar en verzorgde haar goed. Ze vond zelfs een truukje om Jools toch wat te laten slapen overdag (wat ons de vorige twee dagen niet gelukt was omdat ze maar niet wou neerliggen). Vera legde Jools in de buggy (die wat rechter is) en binnen de paar minuten sliep ze al. Dat we daar niet zelf opgekomen waren zeg!?!

Vera schreef ook elke dag een verslag. Met onnozele weetjes op, maar ik vond het geweldig. Ik heb die dingen 10 keer opnieuw gelezen denk ik “Jools gaat op ontdekking: naar de keuken, naar de salontafel (boeken op de grond trekken!). Af en toe kijkt ze me héél serieus aan (vooral als ik zeg: neen, Jools dat mag niet).  Zo herkenbaar! Of ook: “Eerst flink onze tandjes gepoetst, dan onze muzikale talenten nog eens bovengehaald (Hopelijk hebben jullie dikke muren).

Voor een ander, niets zeggende informatie, maar ik vond het super. Zo kon ik mij toch een beetje voorstellen wat ze die dag gedaan hadden. En het belangrijkste: ik herkende onze Jools er echt in. Dat wil toch zeggen dat ze zich goed voelde bij Vera en gewoon zichzelf kon zijn.

Afin, dit alles, gewoon om te zeggen dat het écht wel zeer ok is die CM Thuiszorg dienst. Het kost bijna niets, je zieke kindje kan gewoon rustig thuis blijven én wordt met héél goede zorg opgevangen. Ik twijfel niet meer volgende keer. Op deze manier kon ze ook direct thuisblijven en zal ze dus hopelijk sneller genezen zijn.