Lieve lieve Jools,
Op dit moment legt jouw papa je in bed. Je hebt er nog geen idee van, maar vanaf morgen zal alles anders zijn. Héél het leven zoals jij het kent, zal veranderen. Ik weet dat dit nogal drastisch klinkt, maar ik krijg er toch een krop van in mijn keel. Zeven zalige maanden zijn voorbij gevlogen. één maand waarin ik lekker kon aftellen naar jouw komst en zes maanden samen met jou.
Ik kan het amper geloven, maar morgen zal ik je dus écht naar de crèche moeten brengen en dan vooral: jou daar achterlaten. Terwijl ik aan de overkant van de straat terug aan het werk ga…Vlakbij en tegelijk toch zo veraf.
Ik hoop dat het je goed gaat daar. Dat je vriendjes zal maken en je ogen zal uitkijken. Je zal er leren, ontdekken en hopelijk veel lachen. Vanaf nu zal ik er niet meer bij zijn als je iets voor de allereerste keer zal kunnen of doen. Maar er zal toch altijd nog die eerste keer zijn dat ik het wél zal zien. En ik zal er staan, mijn eeuwige enthousiaste zelve om je aan te moedigen en te supporteren.
Dat het maar snel woensdag is, dan zijn we weer lekker een dagje samen!
Slaapwel lieve schat, morgen is morgen pas, dus hebben we nog even tijd om te wennen aan het idee.
En vooral: bedankt voor die zes zalige maanden. Je bent de aller- zaligste, tofste, makkelijkste, coolste en schattigste baby die ik me ooit kon wensen!
X
je mama
Komt wel slim! Het zal wel pijn doen, maar je bent en blijft de belangrijkste voor Jools!
Ik moet er begot ook eens van slikken, mooi geschreven! Die avond voor ik terug begon te werken vond ik ook verschrikkelijk, maar ik moet eerlijk toegeven dat het bij mij toen beter meeviel dan verwacht. Succes morgen! Je bent en blijft inderdaad altijd haar number 1!
succes hé morgen. Zeggen dat ik nog 4weken te gaan heb en toch zit ik al te bleiten als ik jouw blogje lees
Heel veel succes morgen! Het is inderdaad even heel moeilijk de eerste dag, ik hoop dat het meevalt..
Ik begin er bijna zelf van te bleiten :p
Heel herkenbare gevoelens, maar echt: door je sociaal leven en werkleven terug op te nemen, geniet je op een andere manier van je kleine meid en dat is ook echt wel plezant!
En vooral de momenten dat je ‘s avonds je pruts mag gaan halen zijn echt zalig.
Maar de eerste dagen zijn inderdaad lastig. Courage!
Ooh, ik dacht dat het pas overmorgen was, kzit er al heel’t weekend op te denken! Heel veel succes hé, morgen, ik ga keihard duimen! Ik ga je missen op den blog overdag 🙂
Ik krijg er ook een krop van in mijn keel, seg! Ik ga morgen zker aan u en Joolske denken!
Mooi geschreven zeg! Ik zou niet weten hoe het voelt, maar ik kan me inbeelden dat het in het begin voelt alsof je een stuk van jezelf moet achterlaten. Sterkte, veel plezier op je werk en een dikke knuffel 🙂