Jools had niet zo’n goede nacht vannacht en om 4u30 werd ze wakker van krampjes. Ik probeerde haar te sussen met een tut, wat natuurlijk niet hielp. Rond 4u50 bedacht ik mij dat zij er ook niet aan kon doen natuurlijk en ben ik maar met haar opgestaan om rond te lopen, te neuriën en te wiegen. Vijf minuten later lag ze te knorren in mijn armen.
Ik kreeg er een héél raar gevoel bij om weer op dat onmenselijke uur op te zijn. Het deed me zo denken aan die laatste weken zwangerschap. Ook toen was ik geregeld in de living te vinden in het holst van de nacht. Ik weet nog dat ik me verveelde en dacht: eens die baby er is, zal ik ook wakker zijn, maar dan zal het wakker zijn tenminste een doel hebben. Dus, ik deed wat ik toen deed. Ik verlichte de kamer met het kleine dimlichtje zodat er een héél zwak licht in de kamer was. Ik keek hoe de poezen vredig lagen te slapen (lekker dicht bij elkaar!! Terwijl ze elkaar overdag vaak uitmoorden!) en ik zette me in de zetel.
Zo vielen we uiteindelijk alle twee nog wat in slaap tot ik rond 8u wakker werd van je gewriemel. Ik opende mijn ogen en daar lag je. Met je nek verwrongen om mij te kunnen aankijken. Toen je zag dat ik ook wakker was, begon je zo super lief naar me te lachen met een super brede smile. Echt om te smelten gewoon.
Toch vreemd hoe zo’n baby je een slechte nacht kan doen vergeten met één enkele lach….
Afin, toch nog maar een dutje doen nu.
Als het enige troost kan zijn, wij waren deze nacht ook nog eens wakker (om Maya eten te geven). Rond 3u werd ze wakker en tegen 3u30 heb ik haar dan flesje gegeven. Maar ze had een geldige reden om wakker te worden. Ze had haar avondmelk opgekotst en niet meer zo veel gegeten daarna, dus ja… En Maya haar lach maakt ook altijd alles beter. Zalig hé!
Alleen lullig dat ik geen dutje kan doen vandaag…
Bij ons was het onze eigen fout hoor. Ben gisteren met haar op stap geweest en héél haar ritme was om zeep. Bijna niets geslapen overdag, daardoor vanaf 18u in slaap gevallen voor de nacht. Rond 21u30 werd ze wakker, hebben we haar een uur geentertained en fles gegeven en dan terug in bed. Had dus eigenlijk erger verwacht, maar ze werd wakker van krampen door de wortels die ze nu eet (ipv bloemkool)
Troost u: ik doe meestal ook geen overdag dutjes hoor. Lukt meestal gewoon niet
Ik denk dat overal en altijd een dutje kunnen doen mijn grootste talent is… Spijtig dat daar geen geld mee te verdienen is.
Heey, E. had ook last van krampen achter vijf dagen worteltjes! En het viel ook allemaal samen met een groeisprong… Hehe, die laatste weken zwangerschap zat ik ook vaak in de living ‘s nachts 🙂 Babykleertjes sorteren, schilderen, naaien… Mijn lief heeft mij meerdere gevonden tussen een berg stof of kleren 🙂 Lief hoe je dochtertje nog naast je wil liggen slapen! Die van mij kan dat niet meer verdragen, ze ligt liefst vanal te slapen gelijk Jezuske aan zijn kruis 🙂 En dan lig ik in de weg natuurlijk!
Ze wou dat heel lang niet meer, maar nu sinds het sprongetje merk ik dat ze weer rustig kan worden in mijn armen en niets liever heeft dan op mij te slapen. En indd: ook omdat ik weet dat dit weer overgaat, geniet ik er wel van!! Tis toch zoooo schattig hé