De veranderingen en nieuwigheden volgen elkaar in sneltempo op. Vanmorgen was je plots niet meer te houden van frustratie en toen ik een nadere blik kwam werpen bleek dat je plots geobsedeerd was door het vangen van de figuurtjes van je mobiel. Ik kan me voorstellen dat dat heel frustrerend is, want telkens als je er bijna ééntje te pakken hebt, is het alweer out of reach (die dingen draaien rond).
Vandaag is ook de dag dat het je voor het eerst écht lukte om je tut zelf in te steken…Een skill die ik zéér zéér welkom heet!
En nu net legde ik je in je park en daar lig je nu al een KWARTIER lang bellen te blazen. De allereerste keer dat je dat doet! Soms stop je even omdat je je verslikt. Super grappig eigenlijk.
En zo ga je maar verder. Voor we het weten kruip je rond en praat je terug.
Lieve Jools, blijf toch nog maar even klein! Je gaat zo snel, we kunnen niet volgen!
Seg wanneer heeft ze dat nu weer geleerd? Hoe grappig!