Mijn lieve lieveling,
Je gaat zo snel tegenwoordig: elke dag leer je bij en lijk je wel veranderd. Je bent nu 2 maand, 3 weken en één dag oud.
Elke dag wordt het ook leuker en leuker. Zeker nu er een einde blijkt te komen aan de problemen met je voeding.
En ja, ik zal het maar toegeven, wij, je ouders, waren een deel van het probleem. We maakten namelijk een fout, die ik zal catalogeren onder het type “beginnersfout”….Maar, i blame you too hoor!
Je was altijd zo’n makkelijke baby. De eerste vijf weken van je leven, was het leven ook hier heel simpel: je weende, dus je had honger. We gaven je eten en iedereen kon weer door. De laatste tijd werden de voedingen soms echte struggles. Gevechten om je toch maar genoeg binnen te doen krijgen. Je begon dan soms te schreeuwen, dus je had honger (dachten wij toch), dus we probeerden je een fles te geven. Een fles die er zéér moeilijk in ging met nog meer geschreeuw, enzo… De dokters dachten aan verborgen reflux en daarna koemelkallergie.
Tot ik plots ontdekte of bedacht dat we je misschien te snel eten gaven. Dat de eerste schreeuw misschien wel eens iets anders wou zeggen dan “ik heb honger”. En ja, zo blijkt, je weende bijvoorbeeld omdat je krampjes had. Je kan je dan voorstellen dat het geven van een fles op zo’n moment niet was wat jij nodig had. Dus nu houden we ons véél beter aan het “schema”. Er moet dus minstens vier uur tussen je voedingen zitten. Als je gewoon weent, proberen we je eest te sussen (met bijv de draagdoek). En dat lukt wonderwel. Ook de fles midden in de nacht (meestal rond 2u) hebben we afgeschaft. Ik gaf ze meestal omdat je lag te woelen. Doordat ik wakker werd, werd ook jij wakker en tegen dan zat ik al klaar met een flesje. Daarom ook dat je (en wij dus ook) véél beter slaapt nu je op je eigen kamertje ligt.
Je kan nu ook echt al spelen en je reageert al heel volwassen soms. Als ik tegen je praat, draai je je hoofd naar mijn richting (meestal gevolgd met een geweldige lach). Als je in je relax zit met speelboog, speel je ook écht, waardoor je zoveel groter lijkt. Ook grijpen en vasthouden kan je al heel goed. Super schattig vind ik het dat je nu, elke keer we je uit je park of bed pakken, altijd een knuffeltje ofzo meepakt.
Normaal gezien was ik begin van deze week al terug moeten gaan werken (dan was mijn gewoon zwangerschapsverlof gedaan), maar ik ben stiekem toch héél blij dat we nog enkele maanden samen mogen blijven. Ik zal het toch héél raar vinden dat ik niet meer de eerste zal zijn die zal ontdekken wat je nieuwe skills zijn. Ik hoop dat het zal meevallen (voor jou en voor mij) daar in de créche. Maar ik beloof je dat ik er zo veel mogelijk zal proberen te zijn voor jou, mijn allerliefste Jools!
Ik kijk al uit naar de volgende maand(en) met je!
x