Benieuwd wat het zal worden uiteindelijk, maar morgen is het dus eindelijk zo ver: 7 juli, onze uitgerekende dag.
Ik had altijd gezegd dat ik mij mooi aan die dag ging houden en niet ging hopen/verwachten “dat het zeker wel wat vroeger ging komen”, maar da’s toch makkelijker gezegd dan gedaan.
Waar ik ook vooral gek van wordt nu is de constante berichten en vragen van “en? en?” nog niets??? Tis nu al een tweetal weken zo dat iedereen mij constant deze vragen stelt en het is echt om zot te worden. Natuurlijk doet iedereen dat met goede bedoelingen, maar je wordt er niet echt vrolijker van. Op den duur krijgt ge het gevoel alsof er iets niet normaal is omdat het nog niet gebeurd is. Afin, ik zal blij zijn als we eindelijk een stapje verder zullen zijn: baby time! En dan nog die eerste weken overleven natuurlijk 🙂
Het goede nieuws is dat het vanaf vandaag EINDELIJK minder heet is en ik voel me al meteen zo veel beter: heb energie en zin om vanalles te doen. Dus: snel aankleden nu en get my day started!
Hopelijk tot snel!!!